በታኅሣሥ 1941 በፓስፊክ ውቅያኖስ ውስጥ የተከፈተው ጦርነት ብሪቲሽ በማላያ ሙሉ በሙሉ ሳይዘጋጁ አገኛቸው።እ.ኤ.አ. በ 1930 ዎቹ ውስጥ የጃፓን የባህር ኃይል ኃይል እየጨመረ እንደሚሄድ በመገመት በሲንጋፖር ታላቅ የባህር ኃይል ሰፈር ሠርተዋል ፣ ግን ከሰሜን ወደ ማላያ ወረራ በጭራሽ አላሰቡም ።በሩቅ ምስራቅ የብሪታንያ የአየር አቅም አልነበረም ማለት ይቻላል።በዚህምጃፓኖች በፈረንሳይ ኢንዶ-ቻይና ከሚገኙት ሰፈራቸው ያለምንም ቅጣት ማጥቃት የቻሉ ሲሆን የእንግሊዝ፣ የአውስትራሊያ እናየህንድ ሃይሎች ቢቃወሟቸውም በሁለት ወራት ውስጥ ማላያን ወረሩ።ምንም የመሬት መከላከያ፣ የአየር ሽፋን እና የውሃ አቅርቦት የሌላት ሲንጋፖር በየካቲት 1942 እጅ ለመስጠት ተገደደች። ብሪቲሽ ሰሜን ቦርኔዮ እና ብሩኒም ተያዙ።የጃፓን ቅኝ ገዥ መንግስት ማሌዎችን ከፓን እስያ አንፃር ይመለከታቸዋል፣ እናም የተወሰነ የማሌይ ብሔርተኝነትን አበረታቷል።የሜላዩ ራያ ተሟጋች የሆነው የማላይ ብሔርተኛ ኬሳቱአን ሜላዩ ሙዳ ከጃፓኖች ጋር በመተባበር ጃፓን የኔዘርላንድስ ኢስት ኢንዲስ፣ ማላያ እና ቦርንዮ አንድ አድርጋ ነጻነቷን እንደምትሰጥ በመረዳት ላይ ነው።^[80] ወራሪዎችቻይናውያንን እንደ ጠላት ይመለከቷቸው ነበር እናም በታላቅ ጭካኔ ያዙአቸው፡ በሶክ ቺንግ (በመከራ ማጥራት) እየተባለ በሚጠራው ወቅት በማላያ እና በሲንጋፖር እስከ 80,000 የሚደርሱ ቻይናውያን ተገድለዋል።በማሊያ ኮሚኒስት ፓርቲ (ኤምሲፒ) የሚመራው ቻይናውያን የማሊያን ሕዝቦች ፀረ-ጃፓን ጦር (MPAJA) የጀርባ አጥንት ሆኑ።በብሪታንያ እርዳታ MPAJA በተያዙት የእስያ አገሮች ውስጥ በጣም ውጤታማ የሆነ የመከላከያ ኃይል ሆነ።ጃፓኖች የማላይ ብሔርተኝነትን እንደሚደግፉ ቢከራከሩም አጋራቸው ታይላንድ በ1909 ወደ ብሪቲሽ ማላያ የተዛወሩትን አራት ሰሜናዊ ግዛቶች ኬዳህ፣ ፐርሊስ፣ ኬላንታን እና ቴሬንጋኑን እንደገና እንድትቀላቀል በመፍቀድ የማላይ ብሔርተኝነትን አሳዝነዋል። የወጪ ንግድ ገበያዎች ብዙም ሳይቆይ የጅምላ ሥራ አጥነትን አስከትለዋል ይህም ሁሉንም ዘር የሚነካ እና ጃፓናውያንን ተወዳጅነት ያጡ እንዲሆኑ አድርጓል።^[81]