በ 3 ኛው ክፍለ ዘመን እዘአ ፓርታውያን በተራው በሳሳኒድ ሥርወ መንግሥት ተተኩ , እሱም እስከ 7 ኛው ክፍለ ዘመን እስላማዊ ወረራ ድረስ ሜሶጶጣሚያን ያስተዳድር ነበር.ሳሳኒዶች ነፃ የሆኑትን የአዲያቤኔን፣ ኦስሮኔን፣ ሃትራን እና በመጨረሻም አሱርን በ3ኛው ክፍለ ዘመን አሸንፈዋል።በ 6 ኛው ክፍለ ዘመን አጋማሽ ላይ በሳሳኒድ ሥርወ መንግሥት ሥር የነበረው የፋርስ ግዛት በኮሶሮው 1 በአራት አራተኛ የተከፈለ ሲሆን ከእነዚህም ውስጥ ምዕራባዊው ኽቫርቫርን የሚባለውን አብዛኞቹን ዘመናዊ ኢራቅን ያካተተ እና በሚሳን ፣ አሶሪስታን (አሦር) ፣ አዲያቤኔ አውራጃዎች ተከፋፍሏል። እና የታችኛው ሚዲያ.አሶሪስታን የመካከለኛው ፋርስ “የአሦር ምድር”፣ የሳሳኒያ ግዛት ዋና ግዛት ነበረች እና ዲል-ይ ኢራንሻህር ተብላ ትጠራለች፣ ትርጉሙም “ የኢራን ልብ” ማለት ነው።^[46] የሲቲፎን ከተማ የፓርቲያን እና የሳሳኒያ ግዛት ዋና ከተማ ሆና አገልግላለች እና ለተወሰነ ጊዜ በዓለም ላይ ትልቁ ከተማ ነበረች።^[47] በአሦራውያን የሚነገረው ዋና ቋንቋ ምስራቃዊ አራማይክ ሲሆን አሁንም በአሦራውያን መካከል ይኖራል፣ በአካባቢው ያለው የሶሪያ ቋንቋ ለሶርያ ክርስትና አስፈላጊ መሣሪያ ሆኗል።አሶሪስታን በአብዛኛው ከጥንቷ ሜሶጶጣሚያ ጋር ተመሳሳይ ነበር።^[48]በሳሳኒድ ዘመን ከፍተኛ የአረቦች ፍልሰት ነበር።በላይኛው ሜሶጶጣሚያ በአረብኛ አል-ጃዚራህ (ማለትም "ደሴቱ" በጤግሮስና በኤፍራጥስ ወንዞች መካከል ያለውን "ደሴት" በማመልከት) እና የታችኛው ሜሶጶጣሚያ ኢራቅ-አይ አረብ በመባል ይታወቅ ነበር ይህም ማለት "የሸፈኑ መሸፈኛ" ማለት ነው. የአረቦች"ኢራቅ የሚለው ቃል በመካከለኛው ዘመን የአረብ ምንጮች ከዘመናዊው ሪፐብሊክ መሃል እና ደቡብ ላለው አካባቢ እንደ ፖለቲካ ሳይሆን ጂኦግራፊያዊ በሰፊው ጥቅም ላይ ውሏል።እስከ 602 ድረስ የፋርስ ኢምፓየር የበረሃ ድንበር በአል-ሂራህ የአረብ ላክሚድ ነገሥታት ይጠበቅ ነበር።በዚያ አመት፣ ሻሃንሻህ ክሆስሮው 2ኛ አፓርቪዝ የላክሚድ መንግስትን አስወገደ እና ድንበሩን ለዘላኖች ወረራ ክፍት አደረገ።በሰሜን ራቅ ብሎ፣ ምዕራባዊው ሩብ በባይዛንታይን ግዛት የታጠረ ነበር።ድንበሩ ይብዛም ይነስም የዘመናዊውን የሶሪያ-ኢራቅ ድንበር ተከትሎ ወደ ሰሜን ቀጠለ በኒሲቢስ (በዘመናዊው ኑሳይቢን) መካከል እንደ ሳሳኒያ ድንበር ምሽግ እና ዳራ እና አሚዳ (የአሁኗ ዲያርባኪር) በባይዛንታይን ተያዘ።