Чампа маҷмӯаи давлатҳои мустақили Чам буд, ки дар саросари соҳили маркази ва ҷанубии Ветнам аз тақрибан аз асри 2 то соли 1832 паҳн шуда буд. Тибқи маълумотҳои аввалини таърихие, ки дар сарчашмаҳои қадим пайдо шудаанд, аввалин давлатҳои Чам дар атрофи он таъсис ёфтаанд. Асрҳои 2 то 3-и мелодӣ, пас аз шӯриши Ху Лиен бар зидди ҳукмронии сулолаи Ҳанҳои Шарқии Чин ва то он даме давом кард, ки кӣязии ниҳоии Чампа аз ҷониби император Минҳ Манг аз сулолаи Нгуен Ветнам ҳамчун як қисми экспансиони Нанм ҳамроҳ карда шуд. сиёсат.^[73] Подшоҳӣ бо номи Нагаракампа, Чампа дар Чами муосир ва Чампа дар катибаҳои кхмерӣ , Чием Тханҳ дар Ветнам ва дар сабтҳои Чин Чжанченг ном дошт.^[74]Чампаи барвақт аз фарҳанги баҳрии австронезияи Чамик Са Ҳуен дар соҳили Ветнам муосир пайдо шудааст.Пайдоиши он дар охири асри 2-и эраи мо намунаи давлати аввали Осиёи Ҷанубу Шарқӣ дар марҳилаи муҳими ташаккули Осиёи Ҷанубу Шарқӣ мебошад.Халқҳои Чампа то асри 17 системаи шабакаҳои тиҷоратии даромаднокро дар саросари минтақа нигоҳ доштанд, ки уқёнуси Ҳинд ва Осиёи Шарқиро мепайвандад.Дар Чампа, муаррихон инчунин шоҳиди он буданд, ки аввалин адабиёти ватании Осиёи Ҷанубу Шарқӣ ба забони модарӣ тақрибан дар асри гузашта навишта шудааст.350-и мелодӣ, ки аз матнҳои аввалини кхмерӣ, мон, малайӣ дар тӯли садсолаҳо пештар буд.^[75]Чамхои Вьетнами хозира ва Камбоча бокимондахои асосии ин салтанати пештара мебошанд.Онҳо бо забонҳои хамикӣ ҳарф мезананд, ки як зерфамилаи малайо-полинезия бо забонҳои малайӣ ва балӣ-сасакӣ алоқаманд аст, ки дар саросари Осиёи Ҷанубу Шарқӣ дар баҳр ҳарф мезананд.Гарчанде ки фарҳанги Чам одатан бо фарҳанги васеътари Чампа алоқаманд аст, подшоҳӣ як ҷамъияти сермиллат дошт, ки аз халқҳои хамзабони австронезия иборат буд, ки аксарияти демографии онро ташкил медоданд.Одамоне, ки пештар дар ин минтака истикомат мекарданд, халкхои имрузаи чамичзабон, раде ва ярай дар Вьетнами Чанубй ва Марказй ва Камбоча мебошанд;Ачехнихо аз Суматраи Шимолй, Индонезия бо хам-рохии унсурони халкхои бахнарй ва катуикзабони австроазия дар Вьетнами Марказй.^[76]Пеш аз Чампа дар ин минтақа салтанате бо номи Лам Ấп ё Линӣ буд, ки аз соли 192 пеш аз милод вуҷуд дошт;гарчанде муносибати таърихии Линьи ва Чампа равшан нест.Чампа дар асрҳои 9 ва 10-уми милодӣ ба авҷи худ расид.Пас аз он, он зери фишори Đại Việt, сиёсати Ветнам, ки дар минтақаи Ханойи муосир ҷойгир аст, коҳиши тадриҷанро оғоз кард.Дар соли 1832 императори Ветнам Минь Манг территорияхои бокимондаи Чамро хамрох кард.Ҳиндуизм , ки тавассути низоъҳо ва забт кардани қаламрав аз Фунаи ҳамсоя дар асри 4-уми милод қабул шудааст, санъат ва фарҳанги Малакути Чамро дар тӯли садсолаҳо ташаккул додааст, ки аз ҳайкалҳои зиёди ҳиндуҳои Чам ва маъбадҳои хишти сурх, ки манзараро дар заминҳои Чам ҷойгир кардаанд, шаҳодат медиҳанд.Мỹ Сон, як маркази пешини мазҳабӣ ва Ҳội Ан, яке аз шаҳрҳои асосии бандарии Чампа, ҳоло сайтҳои мероси ҷаҳонӣ мебошанд.Имрӯз, бисёре аз мардуми Чам ба Ислом пайравӣ мекунанд, ки табдили он дар асри 10 оғоз ёфт ва сулолаи ҳукмрон ин эътиқодро дар асри 17 комилан қабул кард;онҳоро Банӣ (Ni tục, аз арабӣ: Банӣ) меноманд.Бо вуҷуди ин, Бакамҳо (Бачам, Чием tục) ҳастанд, ки то ҳол эътиқоди ҳиндуҳо, расму оинҳо ва ҷашнҳои худро нигоҳ медоранд.Бакам яке аз ду мардуми бумии ҳиндуҳои ғайриҳинду дар ҷаҳон зинда мондааст, ки фарҳанге аз ҳазорсолаҳо бозмондааст.Дигараш ҳиндуҳои Балиии Индонезия мебошанд.^[73]