W 1509 r. miała miejsce główna bitwa pod Diu (1509 r.) pomiędzy Portugalczykami a wspólną flotą sułtana Gudżaratu,mameluckiego sułtanatuEgiptu , Zamorina z Calicut przy wsparciu Imperium Osmańskiego .Od 1517 roku Turcy próbowali połączyć siły z Gudżaratem, aby walczyć z Portugalczykami z dala od Morza Czerwonego i na obszarzeIndii .Siły pro-osmańskie pod dowództwem kapitana Hoca Sefera zostały zainstalowane przez Selmana Reisa w Diu.Diu w Gujarat (obecnie stan w zachodnich Indiach) był w tamtym czasie jednym z głównych punktów dostaw przypraw do osmańskiego Egiptu z Suratem.Interwencja Portugalii udaremniła jednak ten handel, kontrolując ruch na Morzu Czerwonym.W 1530 roku Wenecjanie nie mogli uzyskać żadnych dostaw przypraw przez Egipt.Do oblężenia Diu doszło, gdy armia sułtanatu Gujarat pod dowództwem Khadjara Safara, wspomagana przez siły Imperium Osmańskiego, próbowała zdobyć miasto Diu w 1538 r., będące wówczas w posiadaniu Portugalczyków.Portugalczycy skutecznie oparli się czteromiesięcznemu oblężeniu.Klęska połączonych sił tureckich i gudżarati pod Diu stanowiła krytyczną porażkę w planach osmańskich dotyczących rozszerzenia ich wpływów na Ocean Indyjski.Bez odpowiedniej bazy i sojuszników porażka pod Diu oznaczała, że ​​Turcy nie byli w stanie kontynuować swojej kampanii w Indiach, pozostawiając Portugalczyków bezkonkurencyjnych na zachodnim wybrzeżu Indii.Nigdy więcej Turcy osmańscy nie wysłaliby tak dużej armady do Indii.