Złupienie Konstantynopola miało miejsce w kwietniu 1204 roku i stanowiło kulminację Czwartej Krucjaty .Armie krzyżowców zdobyły, splądrowały i zniszczyły części Konstantynopola, ówczesnej stolicy Cesarstwa Bizantyjskiego.Po zdobyciu miasta powstało Cesarstwo Łacińskie (znane Bizantyjczykom jako Frankokratia lub okupacja łacińska), a Baldwin z Flandrii został koronowany na cesarza Baldwina I z Konstantynopola w Hagia Sophia.Po splądrowaniu miasta większość terytoriów Cesarstwa Bizantyjskiego została podzielona między krzyżowców .Bizantyjscy arystokraci założyli także kilka małych niezależnych odłamowych państw, jednym z nich było Cesarstwo Nicejskie, które ostatecznie odbiło Konstantynopol w 1261 roku i ogłosiło przywrócenie Cesarstwa.Jednak odrodzone Imperium nigdy nie zdołało odzyskać swojej dawnej siły terytorialnej ani gospodarczej i ostatecznie upadło pod wpływem rosnącego Imperium Osmańskiego podczas oblężenia Konstantynopola w 1453 roku .Złupienie Konstantynopola stanowi punkt zwrotny w historii średniowiecza.Decyzja krzyżowców o ataku na największe chrześcijańskie miasto świata była bezprecedensowa i od razu kontrowersyjna.Doniesienia o grabieżach i brutalności krzyżowców zgorszyły i przeraziły świat ortodoksyjny;stosunki między kościołem katolickim i prawosławnym zostały katastrofalnie zranione przez wiele stuleci później i zostały zasadniczo naprawione dopiero w czasach nowożytnych.Cesarstwo Bizantyjskie pozostało znacznie biedniejsze, mniejsze i ostatecznie mniej zdolne do obrony przed następującymi po nim podbojami Seldżuków i Osmanów;działania krzyżowców bezpośrednio przyspieszyły w ten sposób upadek chrześcijaństwa na wschodzie i na dłuższą metę pomogły ułatwić późniejsze podboje osmańskie w Europie Południowo-Wschodniej.