Karol I z Anjou i Baldwin II, wywłaszczony łaciński cesarz Konstantynopola, zawarli sojusz przeciwko Cesarstwu Bizantyjskiemu w 1267 r. Aby uniemożliwić Bułgarii przyłączenie się do koalicji antybizantyjskiej, Michał VIII ofiarował swoją siostrzenicę, Marię Palaiologinę Kantakouzene, owdowiałemu Konstantynowi w 1268 r. Cesarz obiecał także, że zwróci Bułgarii Mesembrię i Anchialos jako jej posag, jeśli urodzi syna.Konstantyn poślubił Marię, ale Michał VIII złamał obietnicę i nie wyrzekł się obu miast po urodzeniu syna Konstantyna i Marii, Michała.Oburzony zdradą cesarza Konstantyn wysłał posłów do Karola do Neapolu we wrześniu 1271 r. Negocjacje trwały przez kolejne lata, co pokazało, że Konstantyn był skłonny wesprzeć Karola w walce z Bizantyjczykami.Konstantin włamał się do Tracji w 1271 lub 1272 roku, ale Michał VIII przekonał Nogaja, dominującą postać na najbardziej wysuniętym na zachód terytorium Złotej Ordy , do inwazji na Bułgarię.Tatarzy splądrowali kraj, zmuszając Konstantego do powrotu i porzucenia roszczeń do obu miast.Nogai założył swoją stolicę w Isaccei w pobliżu delty Dunaju, dzięki czemu mógł z łatwością zaatakować Bułgarię.Konstantin doznał poważnych obrażeń po wypadku podczas jazdy konnej i nie mógł poruszać się bez pomocy, ponieważ był sparaliżowany od pasa w dół.Sparaliżowany Konstantin nie mógł powstrzymać Tatarów Nogaja od regularnych najazdów grabieżczych na Bułgarię.