Po śmierci matki, około 1046 r., Mihailo, syn księcia Wojsława, zostaje ogłoszony panem (księciem) Duklji.Rządził przez około 35 lat, najpierw jako książę, a potem jako król.Za jego panowania państwo nadal się rozwijało (cesarz bizantyjski zawarł z Duklją traktat o sojuszu i przyjaźni).Za panowania Michała w 1054 r. doszło do rozłamu Kościoła, schizmy wschodnio-zachodniej .Wydarzenie to miało miejsce dziesięć lat po odzyskaniu przez Duklję niepodległości, a granica obu kościołów chrześcijańskich przebiegała przez terytorium okupowane przez dzisiejszą Czarnogórę.Ta granica z 1054 r. przebiegała według tej samej wyimaginowanej linii, co w 395 r., kiedy Cesarstwo Rzymskie podzieliło się na Wschód i Zachód.Po schizmie kościoła chrześcijańskiego książę Mihailo opowiadał się za większą niezależnością Kościoła w Zeta i orientacją państwa na Zachód.W 1077 roku Mihailo otrzymał od papieża Grzegorza VII insygnia królewskie (rex Sclavorum), które uznawały także Duklję za królestwo.Wydarzenie to jest przedstawione w późniejszej epoce, za panowania Nemanjića.Jako przyszły spadkobierca króla Michała Bodin odegrał znaczącą rolę w powstaniach przeciwko Bizancjum na Bałkanach, dlatego za jego panowania wpływy i obszar terytorialny Duklji rozszerzyły się na sąsiednie kraje: Raškę, Bośnię i Bułgarię .Mianowicie, pod koniec panowania króla Michała, zasadnicze zmiany w układzie sił na Półwyspie Bałkańskim nastąpiły po roku 1071, czyli roku klęski Bizancjum w bitwie pod Manzikertem , a także podboju południowych Włoch przez Normanów .Ostatnia wzmianka o królu Mihailo pochodzi z 1081 roku.