Tradycyjna historia dworska Lan Xang rozpoczyna się w Roku Naga 1316, wraz z narodzinami Fa Nguma.^[15] Dziadek Fa Nguma, Souvanna Khampong, był królem Muang Sua, a jego ojciec Chao Fa Ngiao był księciem koronnym.W młodości Fa Ngum został wysłany do Imperium Khmerów , aby żyć jako syn króla Dżajawarmana IX, gdzie otrzymał księżniczkę Keo Kang Ya.W 1343 roku zmarł król Souvanna Khampong i miał miejsce spór o sukcesję Muang Sua.^[16] W 1349 Fa Ngum otrzymał koronę armii znanej jako „Dziesięć Tysięcy”.W czasie upadku Imperium Khmerów (prawdopodobnie w wyniku wybuchu Czarnej Śmierci i połączonego napływu ludów Tai) ^[16] zarównoLanna , jak i Sukhothai powstały na byłym terytorium Khmerów, a Syjamczycy rosły w obszar rzeki Chao Phraya, który stał się Królestwem Ayutthaya .^[17] Szansą dla Khmerów było utworzenie przyjaznego państwa buforowego na obszarze, którego nie mogli już skutecznie kontrolować przy pomocy jedynie sił zbrojnych średniej wielkości.Kampania Fa Nguma rozpoczęła się w południowym Laosie, zajmując miasta i miasteczka w regionie wokół Champasak i przesuwając się na północ przez Thakek i Kham Muang wzdłuż środkowego Mekongu.Ze swojej pozycji w środkowym Mekongu Fa Ngum zwrócił się do Wientianu o pomoc i zaopatrzenie w ataku na Muang Sua, na co ten odmówił.Jednak książę Nho z Muang Phuan (Muang Phoueune) zaoferował pomoc i wasalstwo Fa Ngumowi w zamian za pomoc w jego własnym sporze o sukcesję i pomoc w zabezpieczeniu Muang Phuana przed Đại Việt.Fa Ngum zgodził się i szybko ruszył swoją armią, aby zająć Muang Phuan, a następnie Xam Neua i kilka mniejszych miast Đại Việt.^[18]Wietnamskie królestwo Đại Việt , zaniepokojone swoim rywalem Champą na południu, poszukiwało jasno określonej granicy z rosnącą potęgą Fa Ngum.Rezultatem było wykorzystanie pasma Annamitów jako bariery kulturowej i terytorialnej między dwoma królestwami.Kontynuując swoje podboje, Fa Ngum skierował się w stronę Sip Song Chau Tai wzdłuż dolin rzek Czerwonej i Czarnej, które były gęsto zaludnione przez Laotanów.Po zabezpieczeniu znacznych sił Laosu z każdego terytorium podlegającego jego domenie, Fa Ngum ruszył w dół Nam Ou, aby zająć Muang Sua.Pomimo trzech ataków król Muang Sua, który był wujem Fa Nguma, nie był w stanie powstrzymać liczebności armii Fa Nguma i wolał popełnić samobójstwo, niż dać się wziąść żywcem.^[18]W 1353 roku Fa Ngum został koronowany ^[19] i nazwał swoje królestwo Lan Xang Hom Khao „Krainą miliona słoni i białego parasola”. Fa Ngum kontynuował swoje podboje, aby zabezpieczyć obszary wokół Mekongu, ruszając, by zająć Sipsong Panna ( współczesna prefektura autonomiczna Xishuangbanna Dai) i zaczął przemieszczać się na południe, do granic Lanna wzdłuż Mekongu.Król Phayu z Lanny zebrał armię, którą Fa Ngum pokonał w Chiang Saen, zmuszając Lannę do scedowania części swojego terytorium i dostarczenia cennych prezentów w zamian za wzajemne uznanie.Po zabezpieczeniu swoich bezpośrednich granic Fa Ngum wrócił do Muang Sua.^[18] Do roku 1357 Fa Ngum założył mandalę dla Królestwa Lan Xang, która rozciągała się od granic Sipsong Panna z Chinami ^[20] na południe do Sambora poniżej bystrzy Mekongu na wyspie Khong i od granicy wietnamskiej wzdłuż rzeki Annamite Sięga do zachodniej skarpy płaskowyżu Khorat.^[21] Było to zatem jedno z największych królestw w Azji Południowo-Wschodniej.