Verhaal van koffie

Kaldi of Khalid was een legendarische Ethiopische geitenhoeder die de koffieplant volgens de populaire legende rond 850 CE ontdekte, waarna deze de islamitische wereld en vervolgens de rest van de wereld betrad.

De vroegste vermelding van koffie die door de literaire koffiehandelaar Philippe Sylvestre Dufour werd opgemerkt, is een verwijzing naar bosum in de werken van de Perzische arts Muhammad ibn Zakariya al-Razi uit de 10e eeuw CE, in het Westen bekend als Rhazes.

In 1414 was de plant bekend in Mekka, en in het begin van de 16e eeuw verspreidde hij zich vanuit de Jemenitische haven Mocha naar hetMamelukken -sultanaat vanEgypte en Noord-Afrika.

Deze verboden zouden echter in 1524 worden vernietigd door een bevel van de Ottomaanse Turkse sultan Suleiman I , waarbij grootmoefti Mehmet Ebussuud el-İmadi een fatwa uitvaardigde die de consumptie van koffie toestond.

Deze koffiehuizen werden ook geopend in Syrië, vooral in de kosmopolitische stad Aleppo en vervolgens in Istanbul, de hoofdstad van het Ottomaanse Rijk , in 1554.

In 1580 importeerde de Venetiaanse botanicus en arts Prospero Alpini koffie vanuitEgypte naar de Republiek Venetië en al snel begonnen coffeeshops één voor één te openen toen koffie zich verspreidde en de drank werd van de intellectuelen, van sociale bijeenkomsten, zelfs van geliefden als borden met chocolade en koffie. koffie werd als een romantisch geschenk beschouwd.

In Duitsland werden voor het eerst koffiehuizen opgericht in Noordzeehavens, waaronder Bremen (1673) en Hamburg (1677).

Het eerste record van koffieteelt inIndia volgt op de introductie van koffiebonen uit Jemen door Baba Budan in de heuvels van Chikmagalur, Karnataka.

Na de Boston Tea Party van 1773 stapten grote aantallen Amerikanen tijdens de Amerikaanse Revolutie over op het drinken van koffie omdat het drinken van thee onpatriottisch was geworden

Het eerste koffiehuis in Europese stijl opende in 1888 in Tokio,Japan , en sloot vier jaar later.