Het Congres van Berlijn (13 juni - 13 juli 1878) was een diplomatieke conferentie om de staten op het Balkanschiereiland te reorganiseren na de Russisch-Turkse oorlog van 1877-1878, die door Rusland tegen het Ottomaanse Rijk was gewonnen.Op de bijeenkomst waren vertegenwoordigd de toenmalige zes grootmachten van Europa ( Rusland , Groot-Brittannië , Frankrijk , Oostenrijk- Hongarije ,Italië en Duitsland ), de Ottomanen en vier Balkanstaten: Griekenland , Servië, Roemenië en Montenegro.De leider van het congres, de Duitse bondskanselier Otto von Bismarck, probeerde de Balkan te stabiliseren, de rol van het verslagen Ottomaanse Rijk in de regio te verminderen en de verschillende belangen van Groot-Brittannië, Rusland en Oostenrijk-Hongarije in evenwicht te brengen.De getroffen gebieden kregen in plaats daarvan een verschillende mate van onafhankelijkheid.Roemenië werd volledig onafhankelijk, maar werd gedwongen een deel van Bessarabië aan Rusland te geven en kreeg Noord-Dobroedzja.Servië en Montenegro kregen ook volledige onafhankelijkheid, maar verloren grondgebied, waarbij Oostenrijk-Hongarije samen met Bosnië en Herzegovina de regio Sandžak bezette.