De door de Verenigde Staten geleide invasie van Irak, die het begin markeerde van de oorlog in Irak, begon op 19 maart 2003 met een luchtcampagne, gevolgd door een grondinvasie op 20 maart.De aanvankelijke invasiefase duurde iets meer dan een maand en eindigde met ^[de] verklaring van de Amerikaanse president George W. Bush dat er op 1 mei 2003 een einde was gekomen aan de grote gevechtsoperaties. Bij deze fase waren troepen uit de VS, Groot- Brittannië , Australië en Polen betrokken. de coalitie veroverde Bagdad op 9 april 2003 na een zesdaagse slag om Bagdad.De Coalition Provisional Authority (CPA) werd opgericht als overgangsregering die leidde tot de eerste parlementsverkiezingen in Irak in januari 2005. De Amerikaanse strijdkrachten bleven tot 2011 in Irak ^[.62]De coalitie zette tijdens de eerste invasie 160.000 troepen in, voornamelijk Amerikaanse, met aanzienlijke Britse, Australische en Poolse contingenten.De operatie werd voorafgegaan door de bijeenkomst van 100.000 Amerikaanse troepen in Koeweit op 18 februari.De coalitie kreeg steun van de Peshmerga in Iraaks Koerdistan.De gestelde doelen van de invasie waren het ontwapenen van Irak van massavernietigingswapens (WMD), het beëindigen van de steun van Saddam Hoessein aan het terrorisme en het bevrijden van het Iraakse volk.Dit ondanks het feit dat het VN-inspectieteam, onder leiding van Hans Blix, vlak voor de invasie geen bewijs van massavernietigingswapens had gevonden.^[63] De invasie volgde op het onvermogen van Irak om gehoor te geven aan een "laatste kans" om te ontwapenen, aldus Amerikaanse en Britse functionarissen.^[64]De publieke opinie in de VS was verdeeld: uit een CBS-enquête van januari 2003 bleek dat de meerderheid steun had voor militaire actie tegen Irak, maar ook een voorkeur had voor een diplomatieke oplossing en zorgen over de toegenomen terrorismedreiging als gevolg van de oorlog.De invasie kreeg te maken met tegenstand van verschillende Amerikaanse bondgenoten, waaronder Frankrijk , Duitsland en Nieuw-Zeeland, die de aanwezigheid van massavernietigingswapens en de rechtvaardiging voor oorlog in twijfel trokken.Naoorlogse bevindingen over chemische wapens, die dateren van vóór de Golfoorlog van 1991, ondersteunden de invasieredenen niet.^[65] VN-secretaris-generaal Kofi Annan achtte de invasie later illegaal volgens het internationaal recht.^[66]Mondiale anti-oorlogsprotesten vonden plaats vóór de invasie, met een recordbetoging in Rome en miljoenen deelnemers wereldwijd.De ^[invasie] begon met een luchtaanval op het presidentiële paleis van Bagdad op 20 maart, gevolgd door een grondinval in het Basra-gouvernement en luchtaanvallen in heel Irak.Coalitietroepen versloegen snel het Iraakse leger en bezetten Bagdad op 9 april, waarna operaties andere regio's veiligstelden.Saddam Hoessein en zijn leiders doken onder en op 1 mei kondigde Bush het einde aan van de grote gevechtsoperaties, die overgingen naar een militaire bezettingsperiode.