1242 - 1502
Алтан Орд
Алтан Орд нь анх 13-р зуунд Монголын эзэнт гүрний баруун хойд салбараас үүссэн Монгол, хожим Түрэгжсэн ханлиг улс юм.1259 оноос хойш Монголын эзэнт гүрэн бутарч, үйл ажиллагааны хувьд тусдаа ханлиг болсон.Мөн Кипчакийн хаант улс буюу Зүчийн УЛС гэгддэг.1255 онд Бат хаан (Алтан Ордны үндэслэгч) нас барсны дараа ногайчуудын явуулга 1290-ээд оны сүүлээр хэсэгчилсэн иргэний дайн дэгдээсэн ч түүний угсаат 1359 он хүртэл бүтэн зуун жил цэцэглэн хөгжсөн юм.Ордын цэргийн хүч лалын шашинтай Үзбэг хааны үед (1312–1341) дээд цэгтээ хүрсэн.Алтан Ордны нутаг дэвсгэр дээд цэгтээ хүрч Сибирь, Төв Азиас зүүн Европын зарим хэсэг хүртэл баруун талаараа Уралаас Дунай хүртэл, өмнөд талаараа Хар тэнгисээс Каспийн тэнгис хүртэл, Кавказын нуруу, Кавказын нуруутай хиллэдэг байв. Ил хаант гүрэн гэгддэг Монгол улсын нутаг дэвсгэр.Хант улс 1359 оноос эхлэн Тохтамышын удирдлаган дор хэсэгхэн хугацаанд (1381-1395) дахин нэгдэхээсээ өмнө дотоод улс төрийн хүчтэй эмх замбараагүй байдлыг туулж байв.Гэсэн хэдий ч 1396 онд Төмөрийн эзэнт гүрнийг үндэслэгч Төмөрийн довтолгооны дараа удалгүй Алтан Орд улс Татарын жижиг хант улсуудад хуваагдан хүч чадал нь тасралтгүй буурчээ.15-р зууны эхэн үед Орд улс задарч эхлэв.1466 он гэхэд үүнийг "Их Орд" гэж нэрлэх болжээ.Түүний нутаг дэвсгэрт түрэг хэлээр ярьдаг олон тооны ханлигууд бий болжээ.