شکل گیری میراث سلیمان حتی قبل از مرگ او آغاز شد.در سراسر سلطنت او، آثار ادبی برای ستایش سلیمان و ساختن تصویری از او به عنوان یک حاکم ایده آل سفارش داده شد، که مهم ترین آن توسط جلال زاده مصطفی، صدراعظم امپراتوری از 1534 تا 1557 بود.فتوحات سلیمان، شهرهای بزرگ مسلمان (مانند بغداد)، بسیاری از استان های بالکان (به کرواسی و مجارستان امروزی) و بیشتر شمال آفریقا را تحت کنترل امپراتوری قرار داده بود.گسترش او به اروپا به ترک های عثمانی حضور قدرتمندی در موازنه قدرت اروپا داده بود.در واقع، خطر تصور امپراتوری عثمانی در زمان سلیمان به گونه‌ای بود که سفیر اتریش، بسببک، در مورد فتح قریب‌الوقوع اروپا هشدار داد: «در طرف ترک‌ها منابع یک امپراتوری قدرتمند، قدرت بی‌خطر، عادت به پیروزی، تحمل زحمت است. ، اتحاد ، نظم ، صرفه جویی و مراقب ... آیا می توان شک کرد که نتیجه چه می شود؟ ... وقتی ترک ها با فارس کنار بیایند ، به پشتوانه قدرت تمام شرق به گلوی ما می پردازند ، ما چقدر ناآماده هستیم. جرات ندارم بگویم.»اما میراث سلیمان صرفاً در زمینه نظامی نبود.ژان دو تونو، جهانگرد فرانسوی، یک قرن بعد شاهد «پایگاه قوی کشاورزی کشور، رفاه دهقانان، فراوانی غذاهای اصلی و برتری سازمان در حکومت سلیمان» است.از طریق توزیع حمایت دربار، سلیمان همچنین بر عصر طلایی در هنرهای عثمانی، شاهد دستاوردهای عظیم در قلمروهای معماری، ادبیات، هنر، الهیات و فلسفه بود.امروزه خط افق تنگه بسفر و بسیاری از شهرها در ترکیه مدرن و استان های سابق عثمانی هنوز با آثار معماری معمار سینان آراسته شده است.یکی از آنها، مسجد سلیمانیه، آخرین آرامگاه سلیمان است: او در مقبره گنبدی متصل به مسجد دفن شده است.