چارلز اول آنژو و بالدوین دوم، امپراتور لاتین خلع‌شده قسطنطنیه، در سال 1267 با امپراتوری بیزانس متحد شدند. برای جلوگیری از پیوستن بلغارستان به ائتلاف ضد بیزانس، میشائیل هشتم خواهرزاده‌اش، ماریا پالایولوژینا کانتاکوزنه، را به کنستانتین بیوه پیشنهاد کرد. در سال 1268. امپراتور همچنین متعهد شد که مسمبریا و آنکیالوس را به عنوان مهریه خود به بلغارستان برگرداند اگر پسری به دنیا بیاورد.کنستانتین با ماریا ازدواج کرد، اما مایکل هشتم وعده خود را زیر پا گذاشت و پس از تولد پسر کنستانتین و ماریا، مایکل، از این دو شهر دست برنداشت.کنستانتین که از خیانت امپراتور خشمگین شده بود، در سپتامبر 1271 نمایندگانی را نزد چارلز به ناپل فرستاد. مذاکرات در سالهای بعد ادامه یافت و نشان داد که کنستانتین مایل به حمایت از چارلز در برابر بیزانس بود.کنستانتین در سال 1271 یا 1272 وارد تراکیه شد، اما میکائیل هشتم، نوگای، شخصیت غالب در غربی ترین قلمرو گروه ترکان طلایی را متقاعد کرد که به بلغارستان حمله کند.تاتارها کشور را غارت کردند و کنستانتین را وادار به بازگشت کردند و ادعای خود را برای این دو شهر رها کردند.نوگای پایتخت خود را در Isaccea در نزدیکی دلتای دانوب تأسیس کرد، بنابراین او به راحتی می توانست به بلغارستان حمله کند.کنستانتین پس از یک تصادف سواری به شدت آسیب دیده بود و نمی توانست بدون کمک حرکت کند، زیرا از کمر به پایین فلج شده بود.کنستانتین فلج نتوانست تاتارهای نوگای را از انجام حملات غارتی منظم علیه بلغارستان باز دارد.