جنگ داخلی بین دودمان های ل-ترون و ماک در سال 1592 پایان یافت، زمانی که ارتش ترون تونگ هانوی را فتح کرد و پادشاه Mạc Mậu Hợp را اعدام کرد.بازماندگان خانواده سلطنتی Mạc به کوههای شمالی در استان Cao Bằng گریختند و تا سال 1677 که Trịnh Tạc آخرین قلمرو Mạc را فتح کرد در آنجا به حکومت ادامه دادند.پادشاهان لئو، از زمان ترمیم نگوین کیم، تنها به عنوان چهره‌ها عمل کردند.پس از سقوط سلسله Mạc، تمام قدرت واقعی در شمال به اربابان Trịnh تعلق داشت.در همین حال، دادگاه مینگ با اکراه تصمیم به مداخله نظامی در جنگ داخلی ویتنام گرفت، اما Mạc Đăng Dung پیشنهاد تسلیم آیینی به امپراتوری مینگ کرد که پذیرفته شد.در سال 1600، نگوین هوانگ نیز خود را لرد (به طور رسمی "Vương") اعلام کرد و از ارسال پول یا سرباز بیشتر برای کمک به ترونه خودداری کرد.او همچنین پایتخت خود را به فو ژوان، هوآ امروزی منتقل کرد.ترانگ پس از مرگ او در سال 1623 جانشین ترونه تونگ، پدرش شد.این دستور دو بار رد شد.در سال 1627، Trịnh Tráng در یک عملیات نظامی ناموفق، 150000 سرباز را به جنوب فرستاد.Trịnh بسیار قوی تر، با جمعیت، اقتصاد و ارتش بیشتر بودند، اما آنها نتوانستند Nguyễn را که دو دیوار سنگی دفاعی ساخته بودند و در توپخانه پرتغالی سرمایه گذاری کرده بودند، شکست دهند.جنگ Trịnh-Nguyễn از 1627 تا 1672 ادامه یافت. ارتش Trịnh حداقل هفت حمله را انجام داد که همه آنها نتوانستند Phú Xuân را تصرف کنند.برای مدتی، از سال 1651، خود Nguyễn حمله کردند و به بخش هایی از قلمرو Trịnh حمله کردند.با این حال، Trịnh، تحت یک رهبر جدید، Trịnh Tạc، Nguyễn را تا سال 1655 مجبور به بازگشت کرد. پس از آخرین حمله در سال 1672، Trịnh Tạc با لرد Nguyễn Nguyễn Phn موافقت کرد.کشور عملاً به دو بخش تقسیم شد.جنگ Trịnh-Nguyễn به تاجران اروپایی این فرصت را داد تا از هر طرف با سلاح و فناوری حمایت کنند: پرتغالی ها به Nguyễn در جنوب کمک کردند در حالی که هلندی ها Trịnh در شمال به Trịnh کمک کردند.Trịnh و Nguyễn صلح نسبی را برای صد سال آینده حفظ کردند، که طی آن هر دو طرف دستاوردهای مهمی داشتند.Trịnh دفاتر دولتی متمرکزی را ایجاد کرد که مسئول بودجه دولتی و تولید ارز بودند، واحدهای وزن را در یک سیستم اعشاری یکسان کرد، چاپخانه هایی را برای کاهش نیاز به واردات مواد چاپی از چین تأسیس کرد، یک آکادمی نظامی افتتاح کرد، و کتاب های تاریخی را گردآوری کرد.در همین حال، اربابان Nguyễn با تسخیر سرزمین باقیمانده چم، به گسترش به سمت جنوب ادامه دادند.مهاجران ویت همچنین به منطقه کم جمعیت معروف به "آب چنلا" رسیدند، که بخش پایینی دلتای مکونگ در امپراتوری خمر سابق بود.بین اواسط قرن هفدهم تا اواسط قرن هجدهم، زمانی که امپراتوری خمرهای سابق به دلیل درگیری های داخلی و تهاجمات سیامی تضعیف شده بود، لردهای نگوین از ابزارهای مختلفی مانند ازدواج سیاسی، فشار دیپلماتیک، منافع سیاسی و نظامی برای به دست آوردن منطقه اطراف فعلی استفاده کردند. روز سایگون و دلتای مکونگ.ارتش نگویان نیز در مواقعی با ارتش سیامی درگیر شد تا بر امپراتوری خمرهای سابق نفوذ کند.