فرهنگ Sa Huỳnh فرهنگی در مرکز و جنوب ویتنام امروزی بود که بین 1000 قبل از میلاد تا 200 پس از میلاد شکوفا شد.^[9] مکان‌های باستان‌شناسی از این فرهنگ از دلتای مکونگ تا استان کوانگ بین در مرکز ویتنام کشف شده‌اند.قوم Sa Huynh به احتمال زیاد پیشینیان مردم چم، مردمی استونزی زبان و بنیانگذاران پادشاهی Champa بودند.^[10]فرهنگ Sa Huỳnh شواهدی از یک شبکه تجاری گسترده را نشان داد که بین 500 قبل از میلاد تا 1500 پس از میلاد وجود داشته است، که به عنوان کره تعاملی Sa Huynh-Kalanay (نامگذاری شده از فرهنگ Sa Huỳnh و غار Kalanay در Masbate، فیلیپین) شناخته می شود.عمدتاً بین Sa Huỳnh و فیلیپین بود، اما همچنین به سایت‌های باستان‌شناسی در تایوان ، جنوب تایلند و شمال شرقی بورنئو گسترش یافت.مشخصه آن سنت های مشترک سفالگری با لغزش قرمز، و همچنین زیور آلات دو سر و دو طرفه معروف به lingling-o است که از موادی مانند یشم سبز (منبع تایوان)، میکای سبز (از Mindoro)، نفریت سیاه (از Hà Tĩnh) ساخته شده است. ) و خاک رس (از ویتنام و فیلیپین شمالی).^[11] Sa Huynh همچنین دانه های ساخته شده از شیشه، carnelian، عقیق، الیوین، زیرکون، طلا و گارنت تولید کرد.بیشتر آنها از موادی استفاده می کنند که وارداتی نیز هستند.آینه های برنزی به سبک سلسله هان نیز در سایت های Sa Huynh یافت شد.^[11]