امپراتوری خمر یک امپراتوری هندو - بودایی در جنوب شرقی آسیا بود که در اطراف شهرهای هیدرولیک در شمال کامبوج فعلی متمرکز بود.این شهر که توسط ساکنانش به نام کامبوجا شناخته می شود، از تمدن سابق چنلا رشد کرد و از 802 تا 1431 ادامه یافت. امپراتوری خمر بر بیشتر سرزمین اصلی آسیای جنوب شرقی حکومت یا تحت سلطه خود درآورد ^[24] و تا شمال چین تا جنوب چین امتداد داشت.^[25] در اوج خود، امپراتوری بزرگتر از امپراتوری بیزانس بود که تقریباً در همان زمان وجود داشت.^[26]آغاز امپراتوری خمر به طور معمول به سال 802 مربوط می شود، زمانی که شاهزاده خمر، جایاوارمان دوم، خود را چاکروارتین در کوه های پنوم کولن اعلام کرد.اگرچه پایان امپراتوری خمر به طور سنتی با سقوط انگکور به پادشاهی سیامی آیوتایا در سال 1431 مشخص شده است، دلایل فروپاشی امپراتوری هنوز در بین محققان مورد بحث است.^[27] محققان مشخص کرده‌اند که دوره‌ای از باران‌های موسمی شدید به دنبال خشکسالی شدید در منطقه بود که باعث آسیب به زیرساخت‌های هیدرولیکی امپراتوری شد.تغییرپذیری بین خشکسالی و سیل نیز یک مشکل بود که ممکن است باعث مهاجرت ساکنان به سمت جنوب و دور شدن از شهرهای بزرگ امپراتوری شود.^[28]