پس از جنگ جهانی اول ، نفوذ بریتانیا شروع به کاهش کرد و قدرت هایی مانند ایالات متحده وژاپن به طور برجسته در اقیانوس آرام ظهور کردند.برای مقابله با تهدیدات احتمالی، به ویژه از جانب ژاپن، بریتانیا سرمایه گذاری زیادی در ساخت یک پایگاه دریایی عظیم در سنگاپور انجام داد و آن را در سال 1939 با هزینه 500 میلیون دلار تکمیل کرد.این پایگاه پیشرفته که اغلب توسط وینستون چرچیل به عنوان "جبل الطارق شرق" یاد می شود، مجهز به امکانات پیشرفته ای مانند بزرگترین اسکله خشک جهان در آن زمان بود.با این حال، با وجود دفاعی چشمگیر، فاقد ناوگان فعال بود.استراتژی بریتانیا این بود که در صورت لزوم ناوگان داخلی را از اروپا به سنگاپور مستقر کند، اما شروع جنگ جهانی دوم ناوگان داخلی را در دفاع از بریتانیا اشغال کرد و پایگاه سنگاپور را آسیب پذیر کرد.