شاهزاده نشین ترانسیلوانیا از سال 1613 تا 1629 تحت حکومت مطلقه گابور بتلن به دوران طلایی خود رسید. در سال 1690، سلطنت هابسبورگ از طریق تاج و تخت مجارستان ، ترانسیلوانیا را به دست آورد.^[69] در اواخر قرن 18 و اوایل قرن 19، مولداوی، والاچیا و ترانسیلوانیا خود را به عنوان منطقه درگیری برای سه امپراتوری همسایه یافتند: امپراتوری هابسبورگ، امپراتوری روسیه که به تازگی ظاهر شده و امپراتوری عثمانی .پس از شکست، جنگ استقلال راکوچی در سال 1711 ^[70] کنترل هابسبورگ ترانسیلوانیا تثبیت شد و شاهزاده های مجارستانی ترانسیلوانیا با فرمانداران امپراتوری هابسبورگ جایگزین شدند.^[71] در سال 1699، ترانسیلوانیا به دنبال پیروزی اتریش بر ترک ها، بخشی از سلطنت هابسبورگ شد.^[72] هابسبورگ ها به سرعت امپراتوری خود را گسترش دادند.در سال 1718 اولتنیا، بخش عمده ای از والاچیا، به سلطنت هابسبورگ ضمیمه شد و تنها در سال 1739 بازگردانده شد. در سال 1775، هابسبورگ ها بعداً بخش شمال غربی مولداوی را اشغال کردند که بعداً بوکووینا نامیده شد و به امپراتوری اتریش ملحق شد. در سال 1804. نیمه شرقی شاهزاده، که بسارابیا نام داشت، در سال 1812 توسط روسیه اشغال شد.