در سال 1236 لشکر بزرگ مغول به رهبری عالی باتوخان جمع آوری شد و به سمت غرب حرکت کرد که یکی از بزرگترین تهاجمات تاریخ جهان بود.^[56] اگرچه برخی از گروه های کومان از حمله مغول جان سالم به در بردند، اشراف کومان کشته شدند.^[58] استپ های اروپای شرقی توسط ارتش باتو خان ​​فتح شد و بخشی از گروه ترکان طلایی شد.^[57] اما مغول ها هیچ پادگان یا گروه نظامی در منطقه دانوب پایین باقی نگذاشتند و کنترل مستقیم سیاسی بر آن را در دست نداشتند.پس از حمله مغول، تعداد زیادی (اگر نه بیشتر) از جمعیت کومان دشت والاچی را ترک کردند، اما جمعیت ولاچ (رومانیایی) تحت رهبری روسای محلی خود که زانوها و ووودها نامیده می شدند در آنجا باقی ماندند.در سال 1241، سلطه کومان پایان یافت - حکومت مستقیم مغول ها بر والاچیا تأیید نشد.احتمالاً در دوره بعدی، بخشی از والاچیا برای مدت کوتاهی توسط پادشاهی مجارستان و بلغارها مورد مناقشه قرار گرفت، ^[59] اما به نظر می‌رسد که تضعیف شدید اقتدار مجارستان در طول حملات مغول به ایجاد سیاست‌های جدید و قوی‌تر که در والاچیا گواهی می‌شود کمک کرد. دهه های بعدی^[60]