در سال 1587 یک دوره حکومت تحت حکومت سوئدی خاندان واسا در کشورهای مشترک المنافع آغاز شد. دو پادشاه اول از این سلسله، زیگیسموند سوم (ح. 1587-1632) و ولادیسلاو چهارم (ح. 1632-1648)، بارها تلاش کردند تا دسیسه برای الحاق به تاج و تخت سوئد، که منبع دائمی حواس پرتی برای امور کشورهای مشترک المنافع بود.در آن زمان، کلیسای کاتولیک دست به یک ضد حمله ایدئولوژیک زد و ضد اصلاحات مدعی شد که بسیاری از محافل پروتستان لهستانی و لیتوانیایی به گرویدن گرفته اند.در سال 1596، اتحادیه برست، مسیحیان شرقی کشورهای مشترک المنافع را برای ایجاد کلیسای اتحادیه مناسک شرقی، اما تابع اقتدار پاپ، تقسیم کرد.شورش زبرزیدوسکی علیه زیگیسموند سوم در سال‌های 1606-1608 رخ داد.کشورهای مشترک المنافع که به دنبال برتری در اروپای شرقی بودند، بین سال‌های 1605 تا 1618 در پی زمان مشکلات روسیه با روسیه جنگیدند.از این سلسله درگیری ها به عنوان جنگ لهستان و مسکو یا دیمیتریاد یاد می شود.این تلاش ها منجر به گسترش قلمروهای شرقی مشترک المنافع لهستان-لیتوانی شد، اما هدف در دست گرفتن تاج و تخت روسیه برای سلسله حاکم لهستان محقق نشد.سوئد در طول جنگ‌های لهستان و سوئد در سال‌های 1617-1629 به دنبال برتری در بالتیک بود و امپراتوری عثمانی در نبردهای سیکورا در سال 1620 و خوتین در سال 1621 از جنوب تحت فشار قرار گرفت. قیام قزاق هابا اتحاد با سلطنت هابسبورگ، کشورهای مشترک المنافع مستقیماً درجنگ سی ساله شرکت نکردند. سلطنت چهارم ولادیسلاو عمدتاً صلح آمیز بود، با تهاجم روسیه در قالب جنگ اسمولنسک 1632-1634 با موفقیت دفع شد.سلسله مراتب کلیسای ارتدکس که پس از اتحاد برست در لهستان ممنوع شد، در سال 1635 دوباره برقرار شد.