ایوان کرنویویچ در سال 1465 فرمانروای زتا شد. حکومت او تا سال 1490 ادامه داشت. بلافاصله پس از به دست گرفتن تاج و تخت، ایوان به ونیز حمله کرد و اتحادی که پدرش ایجاد کرده بود را شکست.او در تلاش برای تصرف کوتور با ونیز جنگید.او تا حدودی موفقیت داشت و حمایت فزاینده ای از قبایل اسلاوی ساحلی گربالج و پاستروویچی در تلاش خود برای اعمال کنترل بر خلیج کوتور به دست آورد.اما زمانی که لشکرکشی عثمانی به شمال آلبانی و بوسنی او را متقاعد کرد که منبع اصلی خطر برای کشورش شرق است، او به دنبال سازش با ونیز بود.ایوان نبردهای متعددی با ترکان انجام داد.زتا و ونیز علیه امپراتوری عثمانی جنگیدند.جنگ با دفاع موفقیت‌آمیز اسکودرا به پایان رسید، جایی که مدافعان ونیزی، شکدرانی و زتان با نیروهای سلطان محمد دوم ترکیه مبارزه کردند و در نهایت در سال 1474 در جنگ پیروز شدند. با این حال، عثمانی‌ها مجدداً در سال 1478 اسکودرا را محاصره کردند و محمد دوم شخصا آمد. برای رهبری آن محاصرهپس از اینکه عثمانی ها نتوانستند با نیروی مستقیم اسکودرا را تصرف کنند، به ژابلیاک حمله کردند و بدون مقاومت آن را تصرف کردند.ونیز در سال 1479 در معاهده قسطنطنیه، اسکودرا را به سلطان واگذار کرد.ایوان آرزوی سازماندهی یک اتحاد ضد ترک متشکل از نیروهای ناپلی، ونیزی، مجارستانی و زتان را داشت.با این حال، رویای او برآورده نشد، زیرا ونیزی‌ها پس از قرارداد صلح با امپراتوری عثمانی در سال 1479، جرات کمک به ایوان را نداشتند. ایوان به تنهایی توانست زتا را از حملات مکرر عثمانی حفظ کند.او با علم به اینکه عثمانی ها سعی می کنند او را به خاطر جنگ در طرف ونیزی مجازات کنند و برای حفظ استقلال خود، در سال 1482 پایتخت خود را از ژابلیاک در دریاچه اسکادار به منطقه کوهستانی دولاک در زیر کوه Lovćen منتقل کرد.او در آنجا صومعه ارتدکس Cetinje را ساخت که پایتخت آن Cetinje در اطراف آن ظاهر می شد.در سال 1496، عثمانی‌ها زتا را فتح کردند و آن را در سنجاق تازه تأسیس مونته‌نگرو تثبیت کردند و به این ترتیب به سلطنت آن پایان دادند.