فا نگوم دوباره لان زانگ را در دهه 1360 علیه سوکوتای به جنگ سوق داد، که در آن لان زانگ در دفاع از قلمرو خود پیروز شد، اما به گروه های دربار رقیب و جمعیت خسته از جنگ توجیهی داد تا فا نگوم را به نفع پسرش اون هوئان خلع کنند.در سال 1371، اون هوئان به عنوان پادشاه سامسنتای (پادشاه 300000 تای) تاجگذاری کرد، نامی که به دقت برای شاهزاده لائوس خمر انتخاب شده بود، که نشان دهنده ارجحیت جمعیت لائوتایی او بر جناح های خمر در دربار بود.سامنتای دستاوردهای پدرش را تثبیت کرد و در دهه 1390 بالانا در چیانگ سائن مبارزه کرد.در سال 1402 از امپراتوری مینگ در چین برای لان زانگ به رسمیت شناخته شد.^[22] در سال 1416، در سن شصت سالگی، سامسنتای درگذشت و ترانه Lan Kham Daeng جانشین او شد.تواریخ ویتنام گزارش می دهد که در زمان سلطنت لان خام دانگ در سال 1421 قیام لام سون تحت رهبری لِهی علیه مینگ رخ داد و از لان زانگ کمک خواست.یک ارتش 30000 نفری با 100 سواره نظام فیل اعزام شد، اما در عوض در کنار چینی ها قرار گرفت.^[23]