سیلا که به نام شیلا نیز شناخته می شود، یکی از پادشاهی های کره باستانی بود که از سال 57 قبل از میلاد تا 935 پس از میلاد وجود داشت و عمدتاً در بخش های جنوبی و مرکزی شبه جزیره کره قرار داشت.آنها به همراه باکجه و گوگوریو سه پادشاهی تاریخی کره را تشکیل دادند.از این میان، سیلا کمترین جمعیت را داشت، تقریباً 850000 نفر، که به طور قابل توجهی کمتر از 3800000 بکجه و 3500000 نفر گوگوریو بود.^[38] این پادشاهی که توسط هیوکگئوس از سیلا از خانواده پارک تأسیس شد، به مدت 586 سال تحت سلطه قبیله گیونگجو کیم، قبیله پارک Miryang به مدت 232 سال و قبیله Wolseong Seok به مدت 172 سال بود.سیلا در ابتدا به عنوان بخشی از کنفدراسیون های سامهان آغاز شد و بعداً با سلسله های سوئی و تانگ چین متحد شد.در نهایت شبه جزیره کره را با فتح بکجه در سال 660 و گوگوریو در سال 668 متحد کرد. به دنبال آن، سیلا متحد بر اکثر شبه جزیره حکومت می کرد، در حالی که شمال شاهد ظهور بالهای، ایالت جانشین گوگوریو بود.پس از یک هزار سال، سیلا به سه پادشاهی بعدی تقسیم شد که بعداً در سال 935 قدرت را به گوریو منتقل کردند ^{[. 39]}تاریخ اولیه سیلا به دوره سه پادشاهی اولیه بازمی‌گردد که طی آن کره به سه کنفدراسیون به نام سامهان تقسیم شد.سیلا به عنوان "سارو-گوک"، ایالتی در درون کنفدراسیون 12 عضوی به نام جین‌هان، منشا گرفت.با گذشت زمان، سارو-گوک از میراث گوجوسئون به شش قبیله جینهان تبدیل شد.^[40] سوابق تاریخی کره‌ای، به‌ویژه افسانه‌های مربوط به تأسیس سیلا، از باک هیوکگئوس می‌گوید که پادشاهی را در اطراف گیونگجوی کنونی در سال 57 قبل از میلاد تأسیس کرد.یک افسانه جالب حکایت می کند که هیوکگئوس از تخمی که توسط یک اسب سفید گذاشته شده به دنیا آمد و در سن 13 سالگی تاج گذاری کرد. کتیبه هایی وجود دارد که نشان می دهد دودمان سلطنتی سیلا از طریق شاهزاده ای به نام کیم ایل-جه یا جین با شیونگنو ارتباط داشته است. میدی در منابع چینی^[41] برخی از مورخان حدس می زنند که این قبیله ممکن است اصالتاً کره ای بوده و به کنفدراسیون Xiongnu ملحق شده باشد، بعداً به کره بازگشته و با خانواده سلطنتی Silla ادغام شده است.جامعه سیلا، به ویژه پس از تبدیل شدن به یک دولت متمرکز، کاملاً اشرافی بود.خانواده سلطنتی سیلا یک سیستم رتبه بندی استخوانی را اجرا می کرد که موقعیت اجتماعی، امتیازات و حتی موقعیت های رسمی فرد را تعیین می کرد.دو طبقه اولیه از سلطنت وجود داشت: "استخوان مقدس" و "استخوان واقعی".این انشعاب با سلطنت ملکه جیندوک، آخرین فرمانروای «استخوان مقدس»، در سال ^[654] به پایان رسید. اتخاذ تصمیمات حیاتی، مانند انتخاب ادیان دولتی.^[43] پس از اتحاد، حکومت سیلا از مدل های بوروکراتیکچین الهام گرفت.این تغییری نسبت به زمان‌های قبلی بود که پادشاهان سیلا به شدت بر بودیسم تأکید می‌کردند و خود را «شاهان بودا» نشان می‌دادند.ساختار نظامی اولیه سیلا حول نگهبانان سلطنتی می چرخید که از خانواده سلطنتی و اشراف محافظت می کردند.سیلا به دلیل تهدیدات خارجی، به ویژه از سوی بکجه، گوگوریو و یاماتو ژاپن، پادگان های محلی را در هر ناحیه ایجاد کرد.با گذشت زمان، این پادگان ها تکامل یافتند و منجر به تشکیل واحدهای «بنر سوگند» شدند.هوارنگ، معادل شوالیه‌های غربی، به‌عنوان رهبران نظامی مهم ظاهر شد و در فتوحات سیلا، به‌ویژه اتحاد شبه‌جزیره کره، نقش اساسی داشت.فن آوری نظامی سیلا، از جمله کمان های ضربدری Cheonbono، به دلیل کارایی و دوام آن مشهور بود.علاوه بر این، نه لژیون، ارتش مرکزی سیلا، متشکل از گروه های مختلفی از سیلا، گوگوریو، باکجه و موه بود.^[44] قابلیت‌های دریایی سیلا نیز قابل توجه بود، زیرا نیروی دریایی از کشتی‌سازی و دریانوردی قوی آن حمایت می‌کرد.بخش قابل توجهی از میراث فرهنگی سیلا در گیونگجو قرار دارد و مقبره های متعدد سیلا هنوز دست نخورده است.مصنوعات فرهنگی سیلا، به ویژه تاج ها و جواهرات طلا، بینش هایی را در مورد هنر و صنعت پادشاهی ارائه می دهد.یکی از شگفتی‌های کلیدی معماری Cheomseongdae، قدیمی‌ترین رصدخانه نجومی بازمانده در شرق آسیا است.در سطح بین‌المللی، سیلا از طریق جاده ابریشم با سوابق سیلا در اشعار حماسی فارسی مانند کوشنامه روابط برقرار کرد.بازرگانان و بازرگانان جریان اقلام فرهنگی و تجاری را بین سیلا و سایر نقاط آسیا به ویژه ایران تسهیل می کردند.^[45] متونژاپنی ، نیهون شوکی و کوجیکی نیز به سیلا اشاره می‌کنند و افسانه‌ها و پیوندهای تاریخی بین دو منطقه را بازگو می‌کنند.