راج بریتانیا حکومت ولیعهد بریتانیا در شبه قاره هند بود.به آن حکومت تاج در هند یا حکومت مستقیم در هند نیز می گویند و از سال 1858 تا 1947 ادامه یافت. منطقه تحت کنترل بریتانیا معمولاً در استفاده همزمان هند نامیده می شد و شامل مناطقی بود که مستقیماً توسط پادشاهی متحده اداره می شد که مجموعاً هند بریتانیا نامیده می شدند. و مناطقی که توسط فرمانروایان بومی اداره می‌شوند، اما تحت سلطه بریتانیا، ایالت‌های شاهزاده نامیده می‌شوند.این منطقه گاهی امپراتوری هند نامیده می شد، البته نه به طور رسمی.به عنوان "هند"، یکی از اعضای موسس جامعه ملل، یک کشور شرکت کننده در بازی های المپیک تابستانی در سال های 1900، 1920، 1928، 1932 و 1936، و یکی از اعضای موسس سازمان ملل متحد در سانفرانسیسکو در سال 1945 بود.این سیستم حکومتی در 28 ژوئن 1858 برقرار شد، زمانی که پس از شورش هند در 1857، حاکمیت شرکت هند شرقی بریتانیا در شخص ملکه ویکتوریا (که در سال 1876 امپراتور هند اعلام شد) به تاج و تخت منتقل شد. ).تا سال 1947 ادامه یافت، زمانی که راج بریتانیا به دو کشور تحت سلطه مستقل تقسیم شد: اتحادیه هند (بعدها جمهوری هند ) و سلطه پاکستان (بعدها جمهوری اسلامی پاکستان و جمهوری خلق بنگلادش ).در آغاز راج در سال 1858، برمه سفلی بخشی از هند بریتانیا بود.برمه علیا در سال 1886 اضافه شد و اتحادیه حاصل، برمه تا سال 1937 به عنوان یک استان خودمختار اداره می شد، زمانی که به مستعمره بریتانیا تبدیل شد و در سال 1948 استقلال خود را به دست آورد. در سال 1989 به میانمار تغییر نام داد.