جنگ سی ساله یک جنگ مذهبی بود که عمدتاً در آلمان انجام شد، جایی که بیشتر قدرت های اروپایی در آن شرکت داشتند.درگیری بین پروتستان ها و کاتولیک ها در امپراتوری مقدس روم آغاز شد، اما به تدریج به یک جنگ عمومی و سیاسی تبدیل شد که بیشتر اروپا را درگیر کرد.جنگ سی ساله ادامه رقابت فرانسه و هابسبورگ برای برتری سیاسی اروپا بود و به نوبه خود به جنگ بیشتر بین فرانسه و قدرت های هابسبورگ منجر شد.شیوع آن عموماً به سال 1618 باز می گردد، زمانی که امپراتور فردیناند دوم به عنوان پادشاه بوهم برکنار شد و فردریک پنجم پروتستان از قصر در سال 1619 جایگزین آن شد. اگرچه نیروهای امپراتوری به سرعت شورش بوهمی را سرکوب کردند، اما مشارکت او نبردها را به داخل قصر گسترش داد. اهمیت در جمهوری هلند واسپانیا و سپس درگیر جنگ هشتاد ساله شد.از آنجایی که حاکمانی مانند کریستین چهارم دانمارک و گوستاووس آدولفوس از سوئد نیز سرزمین هایی را در داخل امپراتوری در اختیار داشتند، این امر به آنها و دیگر قدرت های خارجی بهانه ای برای مداخله داد و مناقشه داخلی خاندانی را به یک درگیری در سراسر اروپا تبدیل کرد.مرحله اول از 1618 تا 1635 عمدتاً یک جنگ داخلی بین اعضای آلمانی امپراتوری مقدس روم با حمایت قدرت های خارجی بود.پس از سال 1635، امپراتوری در یک مبارزه گسترده‌تر بین فرانسه ، تحت حمایت سوئد، و امپراتور فردیناند سوم، متحد بااسپانیا ، به یک تئاتر تبدیل شد.جنگ با صلح وستفالیا در سال 1648 خاتمه یافت، که مفاد آن «آزادی‌های آلمان» را مجدداً تأیید کرد و به تلاش‌های هابسبورگ برای تبدیل امپراتوری مقدس روم به دولتی متمرکزتر شبیه اسپانیا پایان داد.در طول 50 سال بعد، باواریا، براندنبورگ-پروس، زاکسن و دیگران به طور فزاینده ای سیاست های خود را دنبال کردند، در حالی که سوئد جای پای ثابتی در امپراتوری به دست آورد.