جنگ اول پلوپونز (460–445 قبل از میلاد) بین اسپارت به عنوان رهبران اتحادیه پلوپونز و سایر متحدان اسپارت، به ویژه تبس، و لیگ دلیان به رهبری آتن با حمایت آرگوس درگرفت.این جنگ شامل یک سلسله درگیری ها و جنگ های جزئی مانند جنگ مقدس دوم بود.دلایل متعددی برای جنگ وجود داشت، از جمله ساختن دیوارهای طولانی آتن، فرار مگارا و حسادت و نگرانی اسپارت نسبت به رشد امپراتوری آتن.جنگ اول پلوپونز در سال 460 قبل از میلاد با نبرد اونوئه آغاز شد، جایی که نیروهای اسپارتی توسط نیروهای اتحاد آتن-آرگیو شکست خوردند.در ابتدا، آتنی‌ها بهترین نبرد را داشتند و با استفاده از ناوگان برتر خود در درگیری‌های دریایی پیروز شدند.آنها همچنین تا سال 457 قبل از میلاد، تا زمانی که اسپارت ها و متحدانشان ارتش آتن را در تاناگرا شکست دادند، بهترین نبرد را در زمین داشتند.با این حال، آتنی ها ضد حمله کردند و در نبرد اونوفیتا بر بوئوتی ها پیروز شدند و این پیروزی را با فتح تمام بوئوتیا به جز تبس دنبال کردند.آتن موقعیت خود را با عضویت Aegina در لیگ دلیان و با ویران کردن پلوپونز تثبیت کرد.آتنی ها در سال 454 قبل از میلاد توسط پارس ها درمصر شکست خوردند که باعث شد آنها را به آتش بس پنج ساله با اسپارت منعقد کنند.با این حال، جنگ دوباره در سال 448 قبل از میلاد با شروع جنگ مقدس دوم شعله ور شد.در سال 446 قبل از میلاد، بوئوتیا شورش کرد و آتنی‌ها را در کورونیا شکست داد و استقلال خود را دوباره به دست آورد.