پس از شکست اولین حمله، داریوش شروع به تشکیل یک ارتش جدید عظیم کرد که با آن قصد داشت یونان را کاملاً تحت سلطه خود درآورد.با این حال، در سال 486 قبل از میلاد، اتباعمصری او قیام کردند و شورش مجبور به تعویق نامحدود هر لشکرکشی یونانی شد.داریوش هنگام آماده شدن برای لشکرکشی به مصر درگذشت و تاج و تخت ایران به پسرش خشایارشا اول رسید. خشایارشا شورش مصریان را درهم شکست و خیلی سریع مقدمات حمله به یونان را از سر گرفت.از آنجایی که این یک تهاجم تمام عیار بود، نیاز به برنامه ریزی طولانی مدت، ذخیره سازی و سربازگیری داشت.خشایارشا تصمیم گرفت که هلسپونت پل زده شود تا ارتش او به اروپا برود و کانالی در تنگه کوه آتوس حفر شود (ناوگان ایرانی در سال 492 قبل از میلاد در حین دور زدن این خط ساحلی نابود شد).اینها هر دو شاهکارهای جاه طلبی استثنایی بودند که فراتر از توانایی های هر دولت معاصر دیگری بود.با این حال، به دلیل شورش دیگری در مصر و بابل، کارزار یک سال به تعویق افتاد.ایرانیان همدلی چندین دولت-شهر یونانی از جمله آرگوس را داشتند که متعهد شده بودند با رسیدن ایرانیان به مرزهای خود، از این کشور جدا شوند.خانواده Aleuadae که بر لاریسا در تسالی حکومت می کردند، این تهاجم را فرصتی برای گسترش قدرت خود می دیدند.تبس، اگرچه به صراحت «مدیسینگ» نبود، مظنون بود که پس از رسیدن نیروی تهاجم، مایل به کمک به ایرانیان است.در سال 481 قبل از میلاد، پس از تقریباً چهار سال آماده سازی، خشایارشا شروع به جمع آوری نیروها برای حمله به اروپا کرد.هرودوت نام 46 کشوری را که از آنها سرباز گرفته شده است، آورده است.سپاه ایران در تابستان و پاییز 481 ق.م در آسیای صغیر گرد آمد.ارتش‌های ساتراپی‌های شرقی در کریتالا، کاپادوکیه جمع‌آوری شدند و توسط خشایارشا به ساردیس هدایت شدند و در آنجا زمستان را سپری کردند.در اوایل بهار به ابیدوس نقل مکان کرد و در آنجا به ارتش ساتراپی های غربی ملحق شد.سپس ارتشی که خشایارشا جمع آوری کرده بود به سمت اروپا حرکت کرد و از هلسپونت از روی دو پل پانتونی عبور کرد.