ሶሪያ ከአረብ ሙስሊሞች ወረራ በፊት ለሰባት መቶ ዓመታት በሮማውያን አገዛዝ ሥር ነበረች እና በ 3 ኛው ፣ 6 ኛው እና 7 ኛው ክፍለ ዘመን ውስጥ በሳሳኒድ ፋርሳውያን በበርካታ አጋጣሚዎች ተወርራ ነበር ።እንዲሁም በሳሳኒዶች የአረብ አጋሮች ላኽሚዶች ወረራ ደርሶበታል።በሮማውያን የግዛት ዘመን፣ ከኢየሩሳሌም ውድቀት በኋላ በ70ኛው ዓመተ ምህረት፣ መላው አውራጃ ( ይሁዳ ፣ ሰማርያ እና ገሊላ) ፓሌስቲና ተብሎ ተሰየመ።እ.ኤ.አ. ከ603 ጀምሮ በመጨረሻው የሮማ-ፋርስ ጦርነት ወቅት ፣ በኮስራው II ስር የነበሩት ፋርሶች ሶሪያን ፣ ፍልስጤምን እናግብፅን ከአስር አመታት በላይ በመቆጣጠር በሄራክሊየስ ድሎች የ 628 ሰላምን ለመደምደም ከመገደዳቸው በፊት ተሳክቶላቸዋል ። የሙስሊሞች ድል ዋዜማ ሮማውያን (ወይም ባይዛንታይን እንደ ዘመናዊው የምዕራባውያን ታሪክ ጸሐፊዎች በተለምዶ የዚህ ዘመን ሮማውያንን ይጠቅሳሉ) በእነዚህ ግዛቶች ውስጥ ሥልጣናቸውን እንደገና ለመገንባት በሂደት ላይ ነበሩ ፣ ይህም በአንዳንድ አካባቢዎች ለሃያ ዓመታት ያህል ጠፍቶባቸው ነበር።የባይዛንታይን (ሮማን) ንጉሠ ነገሥት ሄራክሊየስ, ሶሪያን ከሳሳኒያውያን እንደገና ከተቆጣጠረ በኋላ, ከጋዛ እስከ ሙት ባህር ደቡባዊ ጫፍ ድረስ አዲስ የመከላከያ መስመሮችን አዘጋጅቷል.እነዚህ መስመሮች የተነደፉት ግንኙነቶችን ከሽፍቶች ​​ለመጠበቅ ብቻ ነው፣ እና አብዛኛው የባይዛንታይን መከላከያ በሰሜናዊ ሶሪያ ውስጥ ያተኮረ ነበር ከባህላዊ ጠላቶች ሳሳኒድ ፋርሳውያን።የዚህ የመከላከያ መስመር ጉዳቱ ሙስሊሞች ከደቡብ በረሃ እየገሰገሱ ወደ ሰሜን ጋዛ እንዲደርሱ ማድረጉ መደበኛ የባይዛንታይን ወታደሮችን ከማግኘቱ በፊት ነው።