Умар ибни Хаттоб халифаи дуюми рошидин буд, ки аз соли 634 то кушта шуданаш дар соли 644 њукмронї кард. Вай пас аз Абубакр (632–634) ба сифати халифаи дуюми Хилофати Рошидун 23 августи соли 634 буд. Умар ва падари калонсол буд. Пайгамбари исломМухаммад .Ӯ ҳамчунин фақеҳи коршиноси мусалмонон буд, ки бо табиати парҳезгорӣ ва одил маъруф буд, ки ба ӯ лақаби ал-Форуқ ("фарқкунандаи (ҳақиқат ва ботил)") дода шудааст.Ҳакам аз қабилаи Ади, Умар дар аввал ба Муҳаммад, хеши дури Қурайшиён мухолифат кард.Пас аз пазируфтани ислом дар соли 616 аввалин мусалмоне шуд, ки дар Каъба ошкоро намоз хонд.Умар тақрибан дар ҳама ҷангҳо ва сафарҳои назди Муҳаммад, ки барои ҳукмҳои худ ба Умар унвони «Ал-Форуқ» («фарқкунанда») додааст, ширкат дошт.Пас аз даргузашти Муҳаммад Умар (р) ба Абубакр ҳамчун халифаи аввал байъат кард ва то замони маргаш дар соли 634, вақте ки Абубакр Умарро ба ҷонишини худ пешбарӣ кард, ба ҳайси мушовири наздики он ду нафар хидмат кард.Дар аҳди Умар, хилофат бо суръати бесобиқа густариш ёфта, дар империяи Сосониён ва зиёда аз се ду ҳиссаи империяи Византия ҳукмронӣ мекард.Ҳамлаҳои ӯ бар зидди империяи Сосониён дар тӯли камтар аз ду сол (642–644) Форсро забт карданд.