Умар пас аз фатҳи Хузистон хостори сулҳ буд. поми империяи Форсро ба холи худ гузоред.Пас аз шикасти нерӯҳои форсӣ дар ҷанги Ҷалула дар соли 637, Яздҷерди III ба Рей рафт ва аз он ҷо ба Марв рафт ва дар он ҷо пойтахти худро таъсис дод ва ба сарони худ дастур дод, ки дар Байнаннаҳрайн ҳуҷумҳои пайваста анҷом диҳанд.Дар давоми чор сол, Яздҷерд III ба қадри кофӣ тавоно ҳис кард, ки дубора ба мусулмонон барои назорати Байнаннаҳрайн мубориза барад.Бинобар ин, ӯ 100 000 собиқадорони сахтгир ва ҷавони ихтиёриёнро аз тамоми гӯшаву канори Форс таҳти фармондеҳии Мардоншоҳ, ки барои муборизаи охирини титанӣ бо хилофат ба Наҳаванд мерафтанд, ҷалб намуд.Ҷанги Наҳаванд соли 642 байни мусулмонони араб ва лашкари Сосонӣ сурат гирифт.Ин ҷангро мусалмонон бо номи “Палабаи пирӯзиҳо” медонанд.Подшоҳи Сосониён Яздиҷари III ба минтақаи Марв фирор кард, вале натавонист, ки лашкари қобили мулоҳизае дигар кунад.Ин пирӯзии Хилофати Рошидун буд ва дар натиҷа форсҳо шаҳрҳои гирду атроф, аз ҷумла Спахонро (Исфаҳон иваз карда шуданд) аз даст доданд.