Дар соли 111 пеш аз милод, сулолаи Ҳан дар ҷараёни густариши худ ба ҷануб Нанюро забт кард ва он чизеро, ки ҳоло шимоли Ветнам аст, дар якҷоягӣ бо қисми зиёди Гуандун ва Гуанси муосир ба империяи васеъшудаи Ҳан дохил кард.^[38] Дар давоми чандсад соли ояндаи ҳукмронииЧин , ба қатл шудани Нанюи нав забтшуда тавассути омезиши қудрати низомии императории Ҳанҳо, сукунати мунтазам ва вуруди гурезаҳои чинии ҳан, афсарон ва гарнизонҳо, тоҷирон, олимон, бюрократҳо ба амал омад. , гурезагон ва асирони харбй.^[39] Дар баробари ин, мансабдорони Чин ба истифода аз захираҳои табиӣ ва иқтидори тиҷоратии минтақа манфиатдор буданд.Илова бар ин, мансабдорони чинии ханҳо заминҳои ҳосилхезро, ки аз ашрофони ветнамӣ забт карда шудаанд, барои муҳоҷирони навмуҳоҷири чинии ханӣ забт карданд.^[40] Ҳукмронии Ҳан ва маъмурияти ҳукумат ба ветнамҳои таҳҷоӣ ва Ветнам таъсири нав овард, зеро як вилояти Чин ҳамчун посгоҳи сарҳадии Империяи Ҳан амал мекард.^[41] Сулолаи Ҳан сахт мехост, ки назорати худро бар дельтаи ҳосилхези дарёи Сурх васеъ кунад, зеро рельефи ҷуғрофӣ ҳамчун нуқтаи қулай таъминот ва нуқтаи савдо барои киштиҳои Ҳан, ки ба тиҷорати афзояндаи баҳрӣ бо салтанатҳои гуногуни Осиёи Ҷанубу Ҷанубу Шарқӣ машғул буданд. ва империяи Рум.^[42] Сулолаи Ҳан асосан ба тиҷорат бо Нанюе такя мекард, ки ашёи нодиреро истеҳсол мекард, аз қабили: бухурҳои биринҷӣ ва сафолиӣ, устухони фил ва шохҳои каркон.Сулолаи Ҳан аз молҳои мардуми Юэ истифода бурда, онҳоро дар шабакаи тиҷорати баҳрии худ, ки аз Линнан то Юннан то Бирма ваҲиндустон паҳн мешуд, истифода мебурд.^[43]Дар давоми асри яки ҳукмронии Чин, Ветнам ба таври мустақим ва ғайримустақим идора карда мешуд ва дар сиёсати маҳаллӣ тағироти фаврӣ ба амал наомадааст.Дар ибтидо, мардуми бумии Лак Виет дар сатҳи маҳаллӣ идора мешуданд, аммо мансабдорони бумии Ветнам бо мансабдорони навтаъсиси Чини Ҳан иваз карда шуданд.^[44] Бюрократҳои императории Ханҳо умуман сиёсати муносибатҳои осоиштаро бо аҳолии таҳҷоӣ пеш гирифта, нақши маъмурии худро дар қароргоҳҳо ва гарнизонҳои префектуравӣ равона мекарданд ва роҳҳои бехатари дарё барои тиҷоратро нигоҳ медоштанд.^[45] Бо вуҷуди ин, дар асри яки эраи мо, сулолаи Ҳан кӯшишҳои худро барои азхуд кардани қаламравҳои нави худ тавассути баланд бардоштани андозҳо ва ҷорӣ кардани ислоҳоти никоҳ ва мероси замин, ки ҳадафи он табдил додани Ветнам ба як ҷомеаи патриархалӣ, ки ба ҳокимияти сиёсӣ бештар мувофиқ аст, пурзӯр кард.^[46] Сардори Луо маҳаллӣ барои нигоҳ доштани маъмурияти маҳаллӣ ва низомиён ба мандаринҳои Ҳан хироҷҳои вазнин ва андозҳои императориро пардохт мекард.^[44] Чиниҳо бошиддат кӯшиш мекарданд, ки ветнамҳоро ё тавассути аломати маҷбурӣ ё ба воситаи ҳукмронии бераҳмонаи сиёсии Чин азхуд кунанд.^[41] Сулолаи Ҳан саъй кард, ки ветнамҳоро азхуд кунад, зеро чиниҳо мехостанд тавассути "миссияи тамаддунӣ" як империяи ягонаи муттаҳидро нигоҳ доранд, зеро чиниҳо Ветнамиҳоро ҳамчун ваҳшиёни бефарҳанг ва ақибмонда ва чиниҳо нисбат ба "Империяи осмонӣ"-и худ волотарин меҳисобанд. маркази коинот.^[40] Дар зери ҳукмронии Чин, мансабдорони сулолаи Ҳан фарҳанги чиниро, аз ҷумла даосизм ва конфутсий, системаи императории он ва бюрократияи мандариниро таҳмил мекарданд.^[47]Гарчанде ки вьетнамҳо унсурҳои пешрафта ва техникиро дар худ муттаҳид карда буданд, ки онҳо фикр мекарданд, ки онҳо барои худ фоидаоваранд, майл надоштани умумӣ ба ҳукмронии бегонагон, хоҳиши нигоҳ доштани автономияи сиёсӣ ва талош барои барқарор кардани истиқлолияти Ветнам нишонаи муқовимат ва душмании Ветнамро ба таҷовузи Чин, бартарияти сиёсӣ ва империализм ба чамъияти Вьетнам.^[48] ​​Бюрократҳои чинии ханӣ кӯшиш мекарданд, ки фарҳанги баланди Чинро ба ветнамҳои таҳҷоӣ бор кунанд, аз ҷумла усулҳои қонуншиносии бюрократӣ ва ахлоқи конфутсий, маориф, санъат, адабиёт ва забон.^[49] Ветнамиҳои забтшуда ва тобеъшуда маҷбур буданд низоми хатти чинӣ, конфутсий ва эҳтироми императори Чинро бар зарари забони гуфтугӯии модарӣ, фарҳанг, этникӣ ва ҳувияти миллии худ қабул кунанд.^[41]Давраи якуми ҳукмронии шимолӣ ба давраи таърихи Ветнам дахл дорад, ки дар он Ветнам шимолии имрӯза дар зери ҳукмронии сулолаи Ҳан ва сулолаи Син буд.Он аввалин чор давраи ҳукмронии Чин бар Ветнам ҳисобида мешавад, ки се давраи аввали онҳо тақрибан пайваста буданд ва ҳамчун Bắc thuộc («Бартарияти шимолӣ») номида мешаванд.