Дар давраи Византия (аз соли 390-и милодӣ), минтақае, ки қаблан қисми Империяи Рум буд, зери ҳукмронии Византия насронӣ шуд. Ин тағирот тавассути вуруди зоирони масеҳӣ ва сохтмони калисоҳо дар ҷойҳои Китоби Муқаддас суръат гирифт.^[123] Роҳибҳо инчунин дар табдил додани бутпарастони маҳаллӣ бо таъсиси дайрҳо дар наздикии шаҳракҳои худ нақш бозиданд.^[124]Ҷамъияти яҳудиён дар Фаластин ба таназзул дучор шуда, мақоми аксарияти худро дар асри чорум аз даст дод.^[125] Маҳдудиятҳо нисбати яҳудиён афзоиш ёфт, аз ҷумла манъи сохтани ҷойҳои нави ибодат, ишғоли мансабҳои давлатӣ ва соҳиби ғуломони масеҳӣ.^[126] Роҳбарияти яҳудиён, аз ҷумла дафтари Наси ва Синедрион, дар соли 425 барҳам дода шуд, ки маркази яҳудиён дар Бобулия баъд аз он шӯҳрат пайдо кард.^[123]Асрҳои 5 ва 6 шӯришҳои сомариёнро бар зидди ҳукмронии Византия диданд, ки онҳо пахш карда шуданд ва таъсири сомариёнро коҳиш доданд ва ҳукмронии масеҳиро мустаҳкам карданд.^[127] Сабтҳои табдили яҳудиён ва сомариён ба масеҳият дар ин давра маҳдуданд ва бештар ба шахсони алоҳида дахл доранд, на ба ҷамоатҳо.^[128]Соли 611 Хусрави 2 аз Форси Сосонӣ бо кумаки нерӯҳои яҳудӣ ба Байтулмуқаддас ҳуҷум ва забт кард.^[129] Ба асирӣ мусодираи "Салиби ҳақиқӣ" дохил мешуд.Наҳемё бен Ҳушиел ҳокими Ерусалим таъин шуд.Соли 628 пас аз бастани сулҳ бо Византия Кавад II Фаластин ва Салиби ҳақиқиро ба Византия баргардонд.Ин ба қатли яҳудиён дар Ҷалил ва Ерусалим аз ҷониби Ҳераклиус оварда расонд, ки вай инчунин манъи вуруди яҳудиён ба Ерусалимро аз нав барқарор кард.^[130]