Империяи Нео-Бобил, ки бо номи Империяи дуюми Бобулӣ ^[37] ё Империяи Калдонҳо маълум аст, ^[38] охирин империяи Байнаннавора буд, ки аз ҷониби монархҳои маҳаллӣ ҳукмронӣ мекард.^[39] Он бо тоҷгузории Набополассар дар соли 626 пеш аз милод оғоз шуд ва пас аз суқути империяи Нео-Ассурӣ дар соли 612 пеш аз милод устувор гардид.Бо вуҷуди ин, он дар соли 539 пеш аз милод ба империяи Форси Ҳахоманишиҳо афтод, ки ба поёни сулолаи Калдониён камтар аз як аср пас аз таъсиси он ишора кард.Ин империя эҳёи аввалини Бобил ва дар маҷмӯъ ҷануби Байнаннаҳрайнро ҳамчун як қувваи бартаридошта дар Шарқи Наздик пас аз фурӯпошии Империяи Бобули Қадим (таҳти Ҳаммурапи) тақрибан ҳазор сол пеш нишон дод.Давраи нав-Бобилӣ афзоиши назарраси иқтисодӣ ва аҳолӣ ва эҳёи фарҳангиро аз сар гузаронидааст.Подшоҳони ин давра лоиҳаҳои сохтмонии васеъро ба ӯҳда гирифтанд, ки унсурҳои фарҳанги 2000-солаи Сумеро-Аккад, махсусан дар Бобилро эҳё карданд.Империяи Нео-Бобилӣ махсусан аз сабаби тасвири он дар Библия, бахусус дар бораи Набукаднесари II ёдовар мешавад.Китоби Муқаддас ба амалиёти ҷангии Набукаднесар бар зидди Яҳудо ва муҳосираи Ерусалим дар соли 587 то эраи мо, ки боиси хароб шудани маъбади Сулаймон ва асирии Бобил гардид, тамаркуз мекунад.Бо вуҷуди ин, сабтҳои Бобил ҳукмронии Набукаднесарро ҳамчун асри тиллоӣ тасвир мекунанд, ки Бобилро ба қуллаҳои бесобиқа боло бурд.Суқути империя қисман ба сиёсати динии подшоҳи охирин Набонидус, ки худои моҳӣ Синро аз Мардук, худои сарпарасти Бобил афзалтар медонист, вобаста буд.Ин ба Куруши Бузурги Форс барои истило дар соли 539 пеш аз милод баҳонае фароҳам овард ва худро ҳамчун барқароркунандаи ибодати Мардук муаррифӣ кард.Бобил ҳуввияти фарҳангии худро дар тӯли садсолаҳо нигоҳ дошт, ки дар истинод ба номҳо ва дини бобилиён то асри 1 пеш аз милод дар давраи империяи Парфия маълум аст.Бо вуҷуди чандин шӯришҳо, Бобил ҳеҷ гоҳ истиқлолияти худро ба даст наовард.