Баркарор шудани ҳукмронии суннии араб дар Ироқ боиси нооромиҳои назаррас дар байни ҷамъиятҳои суриёӣ, язидӣ ва шиъа гардид, ки бо саркӯби шадид рӯбарӯ шуд.Дар соли 1936 дар Ироқ аввалин табаддулоти низомии худ бо роҳбарии Бакр Сидқӣ рӯй дод, ки иҷрокунандаи вазифаи сарвазирро бо як шарик иваз кард.Ин ҳодиса як давраи ноустувории сиёсиро оғоз кард, ки бо табаддулоти сершумор тавсиф шуда, дар соли 1941 ба анҷом расид.Ҷанги Дуюми Ҷаҳонӣ дар Ироқ нооромиҳои минбаъдаро мушоҳида кард.Дар соли 1941 режими регент Абдулилох аз тарафи офицерони Майдони тиллой бо сардории Рашид Алй сарнагун карда шуд.Ин хукумати тарафдори нацистй кутохмуддат буд ва дар мохи май соли 1941 дар чанги Англияю Ирок аз тарафи кушунхои иттифокчиён бо ёрии гуруххои махаллии ашурй ва курдхо торумор карда шуд.Пас аз ҷанг, Ироқ ҳамчун як пойгоҳи стратегӣ барои амалиёти иттифоқчиён бар зидди Вичи-Франсия дар Сурия хидмат кард ва ҳамлаи Англия ва Шӯравӣ ба Эронро дастгирӣ кард.Ироқ дар соли 1945 узви Созмони Милали Муттаҳид ва узви муассиси Лигаи Араб шуд. Худи ҳамон сол, раҳбари курдҳо Мустафо Барзонӣ алайҳи ҳукумати марказии Бағдод ошӯб бардошта, пас аз шикасти ошӯб боиси бадаргаи ӯ дар Иттиҳоди Шӯравӣ шуд.Дар соли 1948 Ироқ шоҳиди шӯриши Ал-Ватба буд, як силсила эътирозҳои хушунатомез дар Бағдод бо пуштибонии қисман коммунистон, бар зидди созишномаи ҳукумат бо Бритониё .Шӯриш, ки то баҳор идома дошт, бо ҷорӣ кардани вазъияти ҳарбӣ қатъ карда шуд, зеро Ироқ ба ҷанги нобарори арабу Исроил ҳамроҳ шуд.Иттиходи араб-хошимй дар соли 1958 аз тарафи шохи Иордания Хусейн ва Абдул-Илох пешниход шуда буд, ки чавобан ба иттиходиМисру Сурия буд.Сарвазири Ироқ Нурӣ ас-Саид ба ин иттиҳод шомил кардани Кувайтро пешбинӣ кардааст.Бо вуҷуди ин, гуфтугӯҳо бо ҳокими Кувайт Шайх Абдуллоҳ ас-Салим ба низоъ бо Бритониё, ки ба истиқлолияти Кувайт мухолиф буд, оварда расонд.Монархияи Ирок, ки торафт яккаю танхо шуда монда буд, ба зулми пурзури сиёсии тахти рохбарии Нури ас-Саид такя мекард, то норозигии рузафзунро пахш кунад.