Фунан номест, ки аз ҷониби хариташиносон, ҷуғрофиёгон ва нависандагоничинӣ ба давлати қадимаи ҳиндуҳо – ё дурусттараш як шабакаи озоди давлатҳо (Мандала) ^[5] — дар континенти Осиёи Ҷанубу Шарқӣ воқеъ дар дельтаи Меконг, ки аз аввал то шашум вуҷуд дошт, дода шудааст. Солномаҳои чинӣ ^[6] дорои сабтҳои муфассали аввалин давлати муташаккили маъруф, Шоҳигарии Фунан дар қаламрави Камбоҷа ва Ветнам мебошанд, ки бо "марказҳои зиёди аҳолӣ ва шаҳрҳо, истеҳсоли озуқавории зиёдатӣ... табақабандии иҷтимоию сиёсӣ [ва ] аз ҷониби идеологияҳои динии Ҳиндустон қонунӣ карда шудааст."^[7] Дар атрофи дарёҳои поёнии Меконг ва Бассак аз асри VI то милод бо "шаҳрҳои девордор ва ҷӯйбор" ^[8] ба монанди Ангкор Борей дар музофоти Такео ва Óc Эо дар музофоти муосири Ан Гианг, Ветнам ҷойгир шудааст.Фунанҳои ибтидоӣ аз ҷамоатҳои фуҷур иборат буданд, ки ҳар кадоме ҳокими худро доранд, ки бо фарҳанги умумӣ ва иқтисоди муштараки мардуми шолипарвар дар хиштҳо ва тоҷирони шаҳрҳои соҳилӣ, ки аз ҷиҳати иқтисодӣ ба ҳам вобаста буданд, ба ҳам мепайвандад, зеро истеҳсоли биринҷи изофӣ роҳи худро пайдо кард. бандарҳо.^[9]Дар асри дуюми эраи мо Фунан соҳили стратегии Ҳиндустон ва роҳҳои тиҷоратии баҳриро назорат мекард.Ғояҳои фарҳангӣ ва динӣ тавассути роҳи тиҷоратии уқёнуси Ҳинд ба Фуан расиданд.Тиҷорат боҲиндустон хеле пеш аз 500 то милод оғоз шуда буд, зеро санскрит ҳанӯз палиро иваз накарда буд.^[10] Забони Фунан муайян шудааст, ки шакли ибтидоии кхмер буд ва шакли хаттии он санскрит буд.^[11]Фунан ба авҷи қудрати худ дар замони подшоҳи асри 3 Фан Шиман расид.Фан Шиман флоти императории худро васеъ кард ва бюрократияи Фунанаро такмил дод, ки як намунаи квазифеодалиро ба вуҷуд овард, ки урфу одатҳо ва ҳувиятҳои маҳаллиро асосан бетағйир монд, махсусан дар манотиқи минбаъдаи империя.Фан Шиман ва ворисони ӯ низ барои танзими тиҷорати баҳрӣ ба Чин ва Ҳинд сафир фиристоданд.Подшоҳӣ эҳтимолан раванди ҳиндизатсияи Осиёи Ҷанубу Шарқиро суръат бахшид.Дертар салтанатҳои Осиёи Ҷанубу Шарқӣ, ба монанди Ченла, шояд ба суди Фунане тақлид карда бошанд.Фунанаҳо як системаи пурқуввати меркантилизм ва монополияҳои тиҷоратӣ таъсис доданд, ки намунаи империяҳои ин минтақа хоҳанд шуд.^[12]Вобастагии Фуан аз тиҷорати баҳрӣ сабаби оғози суқути Фуан дониста мешавад.Бандарҳои соҳилии онҳо ба тиҷорат бо минтақаҳои хориҷӣ, ки молҳоро ба шимол ва аҳолии соҳилӣ интиқол медоданд, иҷозат доданд.Бо вуҷуди ин, гузариш дар тиҷорати баҳрӣ ба Суматра, болоравии империяи савдои Шривиҷая ва гирифтани роҳҳои тиҷоратӣ дар тамоми Осиёи Ҷанубу Шарқӣ аз ҷониби Чин ба бесуботии иқтисодӣ дар ҷануб оварда мерасонад ва сиёсат ва иқтисодро ба шимол маҷбур мекунад.^[12]Фунан дар асри 6 аз ҷониби ҳукумати кхмерҳои Салтанати Ченла (Женла) иваз карда шуд.^[13] "Подшоҳ пойтахти худро дар шаҳри Те-му дошт. Ногаҳон шаҳри ӯ ба Ченла тобеъ шуд ва ӯ маҷбур шуд, ки ба ҷануб ба шаҳри Нафуна муҳоҷират кунад".^[14]