Podczas wojny w Wietnamie, między 1962 a 1971 rokiem, wojsko Stanów Zjednoczonych spryskało prawie 20 000 000 galonów amerykańskich (76 000 m3) różnych chemikaliów – „tęczowych herbicydów” i defoliantów – w Wietnamie , wschodnim Laosie i częściach Kambodży w ramach operacji Ranch Hand, osiągając swój szczyt w latach 1967–1969. Podobnie jak Brytyjczycy na Malajach , celem Stanów Zjednoczonych było pozbawienie partyzantów żywności i ukrycia, a także oczyszczenie wrażliwych obszarów, takich jak tereny wokół baz i ewentualnych zasadzek wzdłuż drogi i kanały.Samuel P. Huntington argumentował, że program wpisywał się także w politykę przymusowej urbanizacji, która miała na celu zniszczenie chłopom możliwości utrzymania się na wsi, zmuszając ich do ucieczki do zdominowanych przez USA miast, pozbawiając partyzantów możliwości ich bazę wsparcia dla obszarów wiejskich.Środek Orange był zwykle rozpylany z helikopterów lub nisko lecącego samolotu C-123 Provider, wyposażonego w opryskiwacze i systemy pomp „MC-1 Hourglass” oraz zbiorniki na chemikalia o pojemności 1000 galonów amerykańskich (3800 l).Opryskiwano także ciężarówkami, łodziami i opryskiwaczami plecakowymi.W sumie zużyto ponad 80 milionów litrów Agenta Orange.Pierwszą partię herbicydów wyładowano w bazie lotniczej Tan Son Nhut w Wietnamie Południowym 9 stycznia 1962 r. Z danych Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych wynika, że ​​w trakcie operacji Ranch Hand wykonano co najmniej 6542 opryski.Do roku 1971 12 procent całkowitego obszaru Wietnamu Południowego zostało spryskanych środkami chemicznymi usuwającymi liście w średnim stężeniu 13 razy większym niż zalecana dawka stosowania Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych do użytku domowego.W samym Wietnamie Południowym ostatecznie zniszczono około 39 000 mil kwadratowych (10 000 000 ha) gruntów rolnych.