Khorasan była drugą co do wielkości prowincją imperium Sasanidów .Rozciągał się od terenów dzisiejszego północno-wschodniego Iranu , północno-zachodniego Afganistanu i południowego Turkmenistanu.W 651 r. podbój Khurasanu powierzono Ahnafowi ibn Qaisowi.Ahnaf wyruszył z Kufy i wybrał krótką i mniej uczęszczaną trasę przez Rey i Nishapur.Rey był już w rękach muzułmanów i Nishapur poddał się bez oporu.Z Nishapur Ahnaf pomaszerował do Heratu w zachodnim Afganistanie.Herat był ufortyfikowanym miastem i wynikające z niego oblężenie trwało kilka miesięcy, zanim się poddało, przejmując cały południowy Chorasan pod kontrolę muzułmanów.Następnie Ahnaf pomaszerował na północ bezpośrednio do Merwu w dzisiejszym Turkmenistanie.Merv był stolicą Khurasanu i tutaj Yazdegred III sprawował swój dwór.Słysząc o natarciu muzułmanów, Yazdegerd III wyjechał do Balch.W Merv nie stawiono żadnego oporu i muzułmanie bez walki zajęli stolicę Khurasan.Ahnaf pozostał w Merv i czekał na wsparcie od Kufy.W międzyczasie Yazdegerd również zgromadził znaczną władzę w Balch i sprzymierzył się z tureckim chanem z Farghany, który osobiście dowodził kontyngentem pomocy.Umar nakazał Ahnafowi zerwać sojusz.Chan Farghany, zdając sobie sprawę, że walka z muzułmanami może zagrozić jego własnemu królestwu, wycofał się z sojuszu i wrócił do Farghany.Pozostała część armii Yazdegerda została pokonana w bitwie nad rzeką Oxus i wycofała się przez Oxus do Transoxiana.Sam Yazdegerd cudem uciekł do Chin. Muzułmanie dotarli już do najdalszych granic Persji .Za nimi leżały ziemie Turków, a jeszcze dalejChiny .Ahnaf wrócił do Mervu i wysłał szczegółowy raport o swoim sukcesie do niecierpliwie czekającego Umara i poprosił o pozwolenie na przekroczenie rzeki Oxus i inwazję na Transoxianę.Umar nakazał Ahnafowi ustąpić i zamiast tego skonsolidować swoją władzę na południe od Oxusu.