Podbój mameluckiego Egiptu

Wojna osmańsko-mamelucka tocząca się w latach 1516–1517 była drugim poważnym konfliktem międzyegipskim sułtanatem mameluckim a Imperium Osmańskim, który doprowadził do upadku sułtanatu mameluckiego i włączenia Lewantu, Egiptu i Hidżazu jako prowincji Imperium Osmańskiego.^[26] Wojna przekształciła Imperium Osmańskie z królestwa na marginesie świata islamu, zlokalizowanego głównie w Anatolii i na Bałkanach, w ogromne imperium obejmujące większość tradycyjnych ziem islamu, w tym miasta Mekka, Kair, Damaszek i Aleppo.Pomimo tej ekspansji siedziba władzy politycznej imperium pozostała w Konstantynopolu.^[27]Stosunki między Osmanami i mamelukami były wrogie od czasu zdobycia Konstantynopola przez Turków w 1453 roku;oba państwa rywalizowały o kontrolę nad handlem przyprawami, a Turcy aspirowali do ostatecznego przejęcia kontroli nad Świętymi Miastami Islamu.^[28] Wcześniejszy konflikt, który trwał od 1485 do 1491 roku, doprowadził do impasu.Do roku 1516 Osmanowie byli wolni od innych zmartwień – sułtan Selim I właśnie pokonał Persów Safawidów w bitwie pod Chaldiran w 1514 roku – i zwrócili całą swoją siłę przeciwko mamelukom, którzy rządzili w Syrii i Egipcie, aby dokończyć podbój Imperium Osmańskiego Bliski wschód.Zarówno Turcy, jak i Mamelucy zgromadzili 60 000 żołnierzy.Jednak tylko 15 000 żołnierzy mameluckich było wyszkolonymi wojownikami, reszta to zwykli poborowi, którzy nawet nie umieli strzelać z muszkietu.W rezultacie większość mameluków uciekła, ominęła linię frontu, a nawet popełniła samobójstwo.Ponadto, podobnie jak to miało miejsce w przypadku Safawidów w bitwie pod Chaldiranem, wystrzały armat i dział osmańskich spłoszyły konie mameluckie, które w niekontrolowany sposób ścigały się we wszystkich kierunkach.Podbój imperium mameluckiego otworzył także terytoria Afryki dla Osmanów.W XVI wieku potęga osmańska rozszerzyła się dalej na zachód od Kairu, wzdłuż wybrzeży północnej Afryki.Korsarz Hayreddin Barbarossa założył bazę w Algierii, a później dokonał podboju Tunisu w 1534 r. ^[27] Podbój mameluków był największym przedsięwzięciem militarnym, jakiego kiedykolwiek podjął jakikolwiek sułtan osmański.Ponadto podbój zapewnił Osmanom kontrolę nad dwoma największymi wówczas miastami na świecie – Konstantynopolem i Kairem.Podbój Egiptu okazał się niezwykle opłacalny dla imperium, ponieważ przyniósł większe dochody z podatków niż jakiekolwiek inne terytorium osmańskie i dostarczył około 25% całej spożywanej żywności.Jednak Mekka i Medyna były najważniejszymi ze wszystkich podbitych miast, ponieważ aż do początku XX wieku oficjalnie uczyniły Selima i jego potomków kalifami całego świata muzułmańskiego.Po schwytaniu w Kairze kalif Al-Mutawakkil III został sprowadzony do Konstantynopola, gdzie ostatecznie oddał swój urząd kalifa następcy Selima, Sulejmanowi Wspaniałemu.To ustanowiło kalifat osmański z sułtanem na czele, przenosząc w ten sposób władzę religijną z Kairu na tron ​​osmański.