Obszar Dvaravati (obecna Tajlandia) został po raz pierwszy zamieszkany przez lud Mon, który przybył i pojawił się wieki wcześniej.Podstawy buddyzmu w środkowej Azji Południowo-Wschodniej powstały między VI a IX wiekiem, kiedy w środkowej i północno-wschodniej Tajlandii rozwinęła się kultura buddyjska Theravada związana z ludem Mon.Buddyści Theravadin wierzą, że Oświecenie można osiągnąć tylko żyjąc życiem mnicha (a nie laika).W przeciwieństwie do buddystów mahajany, którzy uznają teksty wielu Buddów i Bodhisattwów do kanonu, Theravadanie czczą jedynie Buddę Gautamę, założyciela religii.Buddyjskie królestwa Mon, które powstały na terenach obecnych części Laosu i Równiny Centralnej w Tajlandii, nazywane były łącznie Dvaravati.Około X wieku miasta-państwa Dvaravati połączyły się w dwie mandale: Lavo (współczesne Lopburi) i Suvarnabhumi (współczesne Suphan Buri).Rzeka Chao Phraya w dzisiejszej środkowej Tajlandii była niegdyś ojczyzną kultury Mon Dvaravati, która dominowała od VII do X wieku.^[11] Samuel Beal odkrył wśród chińskich pism na temat Azji Południowo-Wschodniej ustrój jako „Duoluobodi”.Podczas wykopalisk archeologicznych prowadzonych na początku XX wieku pod przewodnictwem George'a Coedèsa prowincja Nakhon Pathom stała się centrum kultury Dvaravati.Kultura Dvaravati opierała się na miastach otoczonych fosą, z których najwcześniejszym wydaje się być U Thong na terenie dzisiejszej prowincji Suphan Buri.Inne kluczowe miejsca to między innymi Nakhon Pathom, Phong Tuk, Si Thep, Khu Bua i Si Mahosot.^[12] Inskrypcje Dvaravati były wykonane w sanskrycie i mon, przy użyciu pisma wywodzącego się z alfabetu Pallava z południowoindyjskiej dynastii Pallava.Dvaravati była siecią miast-państw składających hołd potężniejszym, zgodnie z modelem politycznym mandali.Kultura Dvaravati rozszerzyła się na Isan, a także na południe, aż do Przesmyku Kra.Kultura straciła władzę około X wieku, kiedy poddała się bardziej zjednoczonemu państwu Lawo- Khmerów .Około X wieku miasta-państwa Dvaravati połączyły się w dwie mandale: Lavo (współczesne Lopburi) i Suvarnabhumi (współczesne Suphan Buri).