Na początku XX wieku konflikty plemienne w Arabii doprowadziły do ​​zjednoczenia pod przywództwem Al Sauda, ​​głównie za pośrednictwem Ikhwan, wahabitsko-beduińskiej armii plemiennej dowodzonej przez sułtana bin Bajada i Faisala Al Dawisha.Po upadku Imperium Osmańskiego po I wojnie światowej Ikhwan pomogli podbić terytorium tworzące współczesną Arabię ​​Saudyjską do 1925 r. Abdulaziz ogłosił się królem Hidżazu 10 stycznia 1926 r. i królem Nejdu 27 stycznia 1927 r., zmieniając tytuł z „sułtana” do „Króla”.Po podboju Hejaz niektóre frakcje Ikhwan, szczególnie plemię Mutair pod dowództwem Al-Dawisha, poszukiwały dalszej ekspansji do brytyjskich protektoratów, co doprowadziło do konfliktów i ciężkich strat w wojnie granicznej Kuwejt-Najd oraz najazdów na Transjordanię.W listopadzie 1927 r. w pobliżu Busaiya w Iraku doszło do znaczącego starcia, w wyniku którego zginęło wiele osób.W odpowiedzi Ibn Saud zwołał konferencję Al Riyad w listopadzie 1928 r., w której wzięło udział 800 przywódców plemiennych i religijnych, w tym członkowie Ikhwan.Ibn Saud sprzeciwiał się agresywnej ekspansji Ikhwan, uznając ryzyko konfliktu z Brytyjczykami .Pomimo przekonania Ikhwana, że ​​niewahabi są niewiernymi, Ibn Saud był świadomy istniejących traktatów z Wielką Brytanią i niedawno zyskał brytyjskie uznanie jako niezależny władca.Doprowadziło to do otwartego buntu Ikhwanów w grudniu 1928 r.Spór między Domem Saudów a Ikhwanami przerodził się w otwarty konflikt, którego kulminacją była bitwa pod Sabillą 29 marca 1929 r., w której pokonano głównych podżegaczy buntu.Dalsze starcia miały miejsce w regionie Jabal Shammar w sierpniu 1929 r., a Ikhwanowie zaatakowali plemię Awazim w październiku 1929 r. Faisal Al Dawish uciekł do Kuwejtu, ale później został zatrzymany przez Brytyjczyków i przekazany Ibn Saudowi.Bunt został stłumiony do 10 stycznia 1930 r., Wraz z poddaniem się Brytyjczykom innych przywódców Ikhwanu.W następstwie wyeliminowano przywódców Ikhwan, a ocalałych włączono do regularnych jednostek saudyjskich.Sułtan bin Bajad, kluczowy przywódca Ikhwanu, zginął w 1931 r., a Al Dawish zmarł w więzieniu w Riyadzie 3 października 1931 r.