W 212 roku p.n.e. cesarz Qin Shi Huang nakazał spalenie wszystkich ksiąg w Imperium Qin , z wyjątkiem tych oficjalnie zatwierdzonych.Dekret ten nie był powszechnie przestrzegany, ale w konsekwencji tego zarządzenia niewiele wiadomo o starożytnejchińskiej matematyce przed tą datą.Po spaleniu książek w 212 r. p.n.e. dynastia Han (202 p.n.e. – 220 n.e.) stworzyła dzieła matematyczne, które prawdopodobnie rozszerzyły się na dzieła obecnie zaginione.Po spaleniu książek w 212 r. p.n.e. dynastia Han (202 p.n.e. – 220 n.e.) stworzyła dzieła matematyczne, które prawdopodobnie rozszerzyły się na dzieła obecnie zaginione.Najważniejszym z nich jest Dziewięć rozdziałów o sztuce matematycznej, których pełny tytuł pojawił się w roku 179 n.e., ale częściowo istniał wcześniej pod innymi tytułami.Zawiera 246 zadań tekstowych dotyczących rolnictwa, biznesu, wykorzystania geometrii do obliczania rozpiętości wysokości i stosunków wymiarów chińskich wież pagodowych, inżynierii, geodezji i zawiera materiał na temat trójkątów prostokątnych.^[79] Stworzył matematyczny dowód twierdzenia Pitagorasa, ^[81] i wzór matematyczny na eliminację Gaussa.^[80] Traktat podaje także wartości π, ^[79] , które chińscy matematycy pierwotnie oszacowali na 3, aż Liu Xin (zm. 23 n.e.) podał liczbę 3,1457, a następnie Zhang Heng (78–139) oszacował pi na 3,1724, ^{[ 82]} oraz 3,162, obliczając pierwiastek kwadratowy z 10. ^[83]Liczby ujemne pojawiają się po raz pierwszy w historii w Dziewięciu rozdziałach o sztuce matematycznej, ale mogą równie dobrze zawierać znacznie starszy materiał.^[84] Matematyk Liu Hui (ok. III w.) ustalił zasady dodawania i odejmowania liczb ujemnych.