Późny okres starożytnego Egiptu, obejmujący lata 664–332 p.n.e., oznaczał końcową fazę panowania rdzennych Egipcjan i obejmował panowanie Persów nad regionem.Era ta rozpoczęła się po Trzecim Okresie Przejściowym i panowaniu 25. dynastii nubijskiej, poczynając od dynastii Saite założonej przez Psamtika I pod wpływami neoasyryjskimi .26. dynastia, znana również jako dynastia Saite, panowała od 672 do 525 roku p.n.e., skupiając się na zjednoczeniu i ekspansji.Psamtik I zainicjował zjednoczenie około 656 roku p.n.e., co samo w sobie było bezpośrednią konsekwencją splądrowania Teb przez Asyryjczyków.Rozpoczęto budowę kanału od Nilu do Morza Czerwonego.W tym okresie egipskie wpływy rozszerzyły się na Bliski Wschód i rozpoczęły się znaczące wyprawy wojskowe, takie jak wyprawa Psamtika II do Nubii.^[69] Papirus Brooklyn, znaczący tekst medyczny z tego okresu, odzwierciedla postęp tamtej epoki.^[70] Sztuka z tego okresu często przedstawiała kulty zwierząt, jak bóg Pataikos o cechach zwierzęcych.^[71]Pierwszy okres Achemenidów (525–404 p.n.e.) rozpoczął się bitwą pod Pelusjum, w wyniku której Egipt został podbity przez ekspansywne imperium Achemenidów pod rządami Kambyzesa, a Egipt stał się satrapią.W skład tej dynastii wchodzili cesarze perscy, tacy jak Kambyzes, Kserkses I i Dariusz Wielki, i byli świadkami buntów takich jak Inarosa II, wspieranego przez Ateńczyków .W tym czasie Egiptem rządzili perscy satrapowie, tacy jak Aryandes i Achemenes.Dynastie od 28 do 30 reprezentowały ostatni okres znaczących rządów tubylców w Egipcie.W 28. dynastii, trwającej od 404 do 398 p.n.e., rządził jeden król, Amyrteusz.W 29. dynastii (398–380 p.n.e.) władcy tacy jak Hakor walczyli z najazdami perskimi.30. dynastia (380–343 p.n.e.), pozostająca pod wpływem sztuki 26. dynastii, zakończyła się porażką Nektanebo II, co doprowadziło do ponownej aneksji przez Persję.Drugi okres Achemenidów (343–332 p.n.e.) to 31. dynastia, w której perscy cesarze rządzili jako faraonowie aż do podboju Aleksandra Wielkiego w 332 roku p.n.e.To spowodowało przejście Egiptu do okresu hellenistycznego pod panowaniem dynastii Ptolemeuszy założonej przez Ptolemeusza I Sotera, jednego z generałów Aleksandra.Okres późny jest znaczący ze względu na przemiany kulturowe i polityczne, które doprowadziły do ​​ostatecznej integracji Egiptu ze światem hellenistycznym.