Dynastia Muhammada Alego, trwająca od 1805 do 1953 r., wyznaczyła epokę przemian w historii Egiptu, obejmującą Egipt osmański , Khedyw okupowany przez Brytyjczyków oraz niezależny Sułtanat i Królestwo Egiptu, którego kulminacją była rewolucja 1952 r. i utworzenie Republiki Egiptu. Egipt.Ten okres historii Egiptu pod rządami dynastii Muhammada Alego naznaczony był znaczącymi wysiłkami modernizacyjnymi, nacjonalizacją zasobów, konfliktami zbrojnymi i rosnącymi wpływami europejskimi, przygotowując grunt pod ostateczną drogę Egiptu do niepodległości.Muhammad Ali przejął władzę w wyniku trójstronnej wojny domowej między Turkami,mamelukami i albańskimi najemnikami.W 1805 roku został uznany przez sułtana osmańskiego za władcę Egiptu, co oznaczało jego niekwestionowaną władzę.Kampania przeciwko Saudyjczykom (wojna osmańsko-saudyjska, 1811–1818)Odpowiadając na rozkazy osmańskie, Muhammad Ali wypowiedział wojnę wahabitom w Najd, którzy zdobyli Mekkę.Kampania, prowadzona początkowo przez jego syna Tusuna, a później przez niego samego, z powodzeniem odbiła terytoria Mekki.Reformy i nacjonalizacja (1808-1823)Muhammad Ali zainicjował znaczące reformy, w tym nacjonalizację ziemi, podczas której skonfiskował ziemie i w zamian zaoferował niewystarczające emerytury, stając się głównym właścicielem ziemskim w Egipcie.Podjął także próbę modernizacji wojska, co doprowadziło do buntu w Kairze.Rozwój gospodarczyPod rządami Muhammada Alego gospodarka Egiptu była piątym najbardziej produktywnym przemysłem bawełnianym na świecie.Wprowadzenie silników parowych zmodernizowało egipską produkcję przemysłową, pomimo początkowego braku złóż węgla.Inwazja na Libię i Sudan (1820-1824)Muhammad Ali rozszerzył kontrolę egipską na wschodnią Libię i Sudan, aby zabezpieczyć szlaki handlowe i potencjalne kopalnie złota.Ekspansja ta została naznaczona sukcesem militarnym i założeniem Chartumu.Kampania grecka (1824–1828)Na zaproszenie sułtana osmańskiego Muhammad Ali odegrał znaczącą rolę w stłumieniu greckiej wojny o niepodległość, rozmieszczając swoją zreformowaną armię pod dowództwem swojego syna Ibrahima.Wojna z sułtanem (wojna egipsko-osmańska, 1831–33)Wybuchł konflikt w związku z ambicjami Muhammada Alego rozszerzenia swojej kontroli, co doprowadziło do znaczących zwycięstw militarnych w Libanie, Syrii i Anatolii.Jednak interwencja europejska zatrzymała dalszą ekspansję.Rządy Muhammada Alego zakończyły się w 1841 r. wraz z ustanowieniem w jego rodzinie dziedzicznego zarządzania, choć z ograniczeniami podkreślającymi jego status wasala Imperium Osmańskiego.Pomimo utraty znacznej władzy, jego reformy i polityka gospodarcza wywarły trwały wpływ na Egipt.Po Muhammadzie Alim Egiptem rządzili kolejni członkowie jego dynastii, każdy zmagający się z wyzwaniami wewnętrznymi i zewnętrznymi, w tym europejską interwencją i reformami administracyjnymi.Brytyjska okupacja Egiptu (1882)Rosnące niezadowolenie i ruchy nacjonalistyczne doprowadziły do ​​wzmożonej interwencji europejskiej, której kulminacją była brytyjska okupacja Egiptu w 1882 r. w następstwie działań militarnych przeciwko buntom nacjonalistycznym.