Na początku XIX wieku, po ugruntowaniu się dynastii w Wietnamie i Syjamie , Kambodża znalazła się pod wspólnym zwierzchnictwem, tracąc suwerenność narodową.Brytyjski agent John Crawfurd stwierdza: „...król tego starożytnego królestwa jest gotowy rzucić się pod opiekę jakiegokolwiek narodu europejskiego…” Aby ocalić Kambodżę przed włączeniem do Wietnamu i Syjamu, Kambodżanie błagali o pomoc Luzones/Lucoes ( Filipińczycy z Luzon-Filipiny), którzy wcześniej brali udział w wojnach birmańsko-syjamskich jako najemnicy.Kiedy ambasada przybyła do Luzon, władcami byli terazHiszpanie , więc ich również poprosili o pomoc, wraz ze swoimi oddziałami z Ameryki Łacińskiej importowanymi z Meksyku , w celu przywrócenia ówczesnego schrystianizowanego króla Sathy II jako monarchy Kambodży, to: po odparciu inwazji tajsko-syjamskiej.Jednak było to tylko tymczasowe.Niemniej jednak przyszły król Ang Duong również zwrócił się o pomoc do Francuzów sprzymierzonych z Hiszpanami (ponieważ Hiszpanią rządziła francuska dynastia królewska Burbonowie).Król Kambodży zgodził się na ofertę ochrony ze strony kolonialnej Francji w celu przywrócenia istnienia monarchii Kambodży, co weszło w życie wraz z podpisaniem przez króla Norodoma Prohmbariraka i oficjalnym uznaniem francuskiego protektoratu w dniu 11 sierpnia 1863 r. W latach sześćdziesiątych XIX wieku francuski kolonista przejął Mekong Delta i założenie kolonii francuskiej Cochinchina.