Dynastia Bagratuni lub Bagratid była ormiańską dynastią królewską, która rządziła średniowiecznym Królestwem Armenii od ok.885 do 1045. Pochodzący jako wasale Królestwa Armenii w starożytności, stali się najbardziej znaną ormiańską rodziną szlachecką w okresie rządów arabskich w Armenii, ostatecznie ustanawiając własne niezależne królestwo.Ashot I, bratanek Bagrata II, był pierwszym członkiem dynastii, który rządził jako król Armenii.Został uznany za księcia książąt przez dwór w Bagdadzie w 861 roku, co wywołało wojnę z miejscowymi emirami arabskimi.Ashot wygrał wojnę i został uznany przez Bagdad za króla Ormian w 885 r. Uznanie z Konstantynopola nastąpiło w 886 r. Próbując zjednoczyć naród ormiański pod jedną flagą, Bagratydzi podbili inne ormiańskie rodziny szlacheckie poprzez podboje i kruche sojusze małżeńskie .Ostatecznie niektóre rodziny szlacheckie, takie jak Artsrunis i Siunis, oderwały się od centralnej władzy Bagratidów, zakładając odpowiednio oddzielne królestwa Vaspurakan i Syunik.Ashot III Miłosierny przeniósł swoją stolicę do miasta Ani, które obecnie słynie z ruin.Utrzymywali władzę, rozgrywając rywalizację między Cesarstwem Bizantyjskim a Arabami .Od początku X wieku Bagratuni rozpadli się na różne gałęzie, dzieląc królestwo w czasie, gdy potrzebna była jedność w obliczu presji Seldżuków i Bizancjum.Panowanie gałęzi Ani zakończyło się w 1045 r. Wraz z podbojem Ani przez Bizantyjczyków.Gałąź rodziny Kars przetrwała do 1064 r. Młodsza kiurikijska gałąź Bagratuni nadal rządziła jako niezależni królowie Taszir-Dzoraget do 1118 r. i Matsnaberd aż do podboju Armenii przez Mongołów w XIII wieku.Uważa się, że dynastia Cylicyjskiej Armenii jest gałęzią Bagratydów, która później zasiadła na tronie ormiańskiego królestwa w Cylicji.Założyciel, Ruben I, miał nieznany związek z wygnanym królem Gagikiem II.Był albo młodszym członkiem rodziny, albo krewnym.Ashot, syn Hovhannesa (syna Gagika II), był później gubernatorem Ani za dynastii Shaddadid.