Jak już wspomniano, pod koniec konfliktu z Persją proces, w wyniku którego Związek Delijski stał się Imperium Ateńskim, dobiegł końca.Sojusznicy Aten nie zostali zwolnieni z obowiązku zapewnienia pieniędzy ani statków, pomimo zaprzestania działań wojennych.W Grecji pierwsza wojna peloponeska pomiędzy blokami Aten i Sparty, która trwała z przerwami od 460 roku p.n.e., zakończyła się ostatecznie w 445 roku p.n.e. porozumieniem w sprawie trzydziestoletniego rozejmu.Jednak rosnąca wrogość między Spartą a Atenami doprowadziła zaledwie 14 lat później do wybuchu drugiej wojny peloponeskiej .Ten katastrofalny konflikt, który ciągnął się 27 lat, ostatecznie doprowadził do całkowitego zniszczenia potęgi ateńskiej, rozczłonkowania imperium ateńskiego i ustanowienia spartańskiej hegemonii nad Grecją.Jednak nie tylko Ateny ucierpiały.Konflikt znacząco osłabiłby całą Grecję.Wielokrotnie pokonani w bitwach przez Greków i nękani wewnętrznymi buntami, które utrudniały im walkę z Grekami, po roku 450 p.n.e. Artakserkses i jego następcy przyjęli politykę dziel i rządź.Unikając walki z samymi Grekami, Persowie zamiast tego próbowali nastawić Ateny przeciwko Sparcie, regularnie przekupując polityków, aby osiągnąć swoje cele.W ten sposób dbali o to, aby Grecy byli odciągnięci wewnętrznymi konfliktami i nie byli w stanie skierować swojej uwagi na Persję.Nie było otwartego konfliktu między Grekami a Persją aż do 396 roku p.n.e., kiedy spartański król Agesilaos na krótko najechał Azję Mniejszą;jak wskazuje Plutarch, Grecy byli zbyt zajęci nadzorowaniem zniszczenia własnej potęgi, aby walczyć z „barbarzyńcami”.Jeśli wojny Ligi Delijskiej zmieniły równowagę sił między Grecją a Persją na korzyść Greków, to kolejne półwiecze wewnętrznego konfliktu w Grecji przyczyniło się w dużym stopniu do przywrócenia równowagi sił w Persji.W 387 roku p.n.e. Sparta, w obliczu sojuszu Koryntu, Teb i Aten podczas wojny w Koryncie, zwróciła się o pomoc do Persji, aby wzmocnić swoją pozycję.Na mocy tak zwanego „pokoju królewskiego”, który położył kres wojnie, Artakserkses II zażądał zwrotu miast Azji Mniejszej i otrzymał go od Spartan, w zamian za co Persowie zagrozili wypowiedzeniem wojny każdemu państwu greckiemu, które tego nie zrobiło. nie zawrzeć pokoju.Ten upokarzający traktat, który zniweczył wszystkie greckie zdobycze poprzedniego stulecia, poświęcił Greków z Azji Mniejszej, aby Spartanie mogli utrzymać hegemonię nad Grecją.To właśnie w następstwie tego traktatu greccy mówcy zaczęli odnosić się do Pokoju Kaliasza (fikcyjnego lub nie) jako kontrapunktu dla hańby pokoju królewskiego i chwalebnego przykładu „starych dobrych czasów”, kiedy Grecy z Morza Egejskiego zostali wyzwoleni spod panowania Persów przez Ligę Delijską.