Egipska satrapia imperium perskiego była szczególnie podatna na bunty, z których jeden miał miejsce dopiero w 486 roku p.n.e.W roku 461 lub 460 p.n.e. rozpoczęło się nowe powstanie pod dowództwem Inarosa, króla libijskiego mieszkającego na granicy Egiptu.Bunt ten szybko ogarnął kraj, który wkrótce znalazł się w dużej mierze w rękach Inarosa.Inaros zwrócił się teraz do Ligi Delijskiej o pomoc w walce z Persami .Flota Ligi składająca się z 200 statków pod dowództwem admirała Charitimidesa prowadziła już w tym czasie kampanię na Cyprze, co następnie Ateńczycy skierowali Egipt, aby wesprzeć bunt.Rzeczywiście możliwe jest, że flota została wysłana na Cypr w pierwszej kolejności dlatego, że uwaga Persów skupiona na buncie egipskim wydawała się sprzyjającym momentem na kampanię na Cyprze.To w pewnym stopniu wyjaśniałoby pozornie lekkomyślną decyzję Ateńczyków o prowadzeniu wojen na dwóch frontach.Tukidydes zdaje się sugerować, że cała flota została skierowana do Egiptu, chociaż sugerowano również, że tak duża flota była niepotrzebna i pewna jej część pozostała w tym okresie na wybrzeżach Azji Mniejszej.Ctesias sugeruje, że Ateńczycy wysłali 40 statków, podczas gdy Diodorus twierdzi, że 200, co najwyraźniej zgadza się z Tukidydesem.Fine sugeruje szereg powodów, dla których Ateńczycy mogli chcieć zaangażować się w Egipcie, pomimo wojny toczącej się gdzie indziej;szansa na osłabienie Persji, chęć posiadania bazy morskiej w Egipcie, dostęp do ogromnych dostaw zboża Nilu, a z punktu widzenia sojuszników jońskich szansa na przywrócenie zyskownych powiązań handlowych z Egiptem.W każdym razie Ateńczycy przybyli do Egiptu i popłynęli w górę Nilu, aby połączyć się z siłami Inarosa.Charitimides poprowadził swoją flotę przeciwko Achemenidom na Nilu i pokonał flotę składającą się z 50 fenickich statków.Było to ostatnie wielkie starcie morskie pomiędzy Grekami a Achemenidami.Z 50 fenickich statków udało mu się zniszczyć 30 i zdobyć pozostałe 20, które stanęły przed nim w tej bitwie.