Plundering van Constantinopel

De plundering van Constantinopel vond plaats in april 1204 en markeerde het hoogtepunt van de Vierde Kruistocht .Kruisvaarderslegers veroverden, plunderden en vernietigden delen van Constantinopel, destijds de hoofdstad van het Byzantijnse rijk.Na de verovering van de stad werd het Latijnse Rijk (bij de Byzantijnen bekend als de Frankokratia of de Latijnse bezetting) gesticht en werd Boudewijn van Vlaanderen in de Hagia Sophia tot keizer Boudewijn I van Constantinopel gekroond.Na de plundering van de stad werden de meeste territoria van het Byzantijnse rijk verdeeld onder de kruisvaarders .Byzantijnse aristocraten richtten ook een aantal kleine onafhankelijke splinterstaten op, waaronder het Rijk van Nicea, dat uiteindelijk in 1261 Constantinopel zou heroveren en het herstel van het rijk zou afkondigen.Het herstelde rijk slaagde er echter nooit in zijn vroegere territoriale of economische kracht terug te winnen en viel uiteindelijk in handen van het opkomende Ottomaanse rijk tijdens de belegering van Constantinopel in 1453.De plundering van Constantinopel is een belangrijk keerpunt in de middeleeuwse geschiedenis.Het besluit van de kruisvaarders om de grootste christelijke stad ter wereld aan te vallen was ongekend en onmiddellijk controversieel.Berichten over plunderingen en wreedheden van de kruisvaarders brachten de orthodoxe wereld geschokt en geschokt;De betrekkingen tussen de katholieke en de orthodoxe kerken raakten daarna vele eeuwen catastrofaal beschadigd en zouden pas in de moderne tijd substantieel hersteld worden.Het Byzantijnse rijk bleef veel armer, kleiner en uiteindelijk minder in staat zichzelf te verdedigen tegen de Seltsjoekse en Ottomaanse veroveringen die daarop volgden;de acties van de kruisvaarders versnelden dus direct de ineenstorting van het christendom in het oosten, en hielpen op de lange termijn de latere Ottomaanse veroveringen van Zuidoost-Europa mogelijk te maken.