Vooroorlogse onderhandelingen

De Japanse staatsman Itō Hirobumi begon met de Russen te onderhandelen.Hij beschouwde Japan als te zwak om de Russen militair te verdrijven, dus stelde hij voor Rusland de controle over Mantsjoerije te geven in ruil voor Japanse controle over Noord-Korea.Van de vijf Genrō (oudere staatslieden) die de Meiji- oligarchie vormden, waren Itō Hirobumi en graaf Inoue Kaoru om financiële redenen tegen het idee van oorlog tegen Rusland, terwijl Katsura Tarō, Komura Jutarō en veldmaarschalk Yamagata Aritomo voorstander waren van oorlog.Ondertussen hadden Japan en Groot- Brittannië in 1902 de Anglo-Japanse Alliantie ondertekend - de Britten probeerden de concurrentie op zee te beperken door de Russische Pacifische zeehavens Vladivostok en Port Arthur niet volledig te gebruiken.De alliantie van Japan met de Britten betekende gedeeltelijk dat als een natie zich tijdens een oorlog tegen Japan met Rusland zou verbinden, Groot-Brittannië aan de kant van Japan de oorlog zou ingaan.Rusland kon niet langer rekenen op hulp van Duitsland of Frankrijk zonder het gevaar van Britse betrokkenheid bij de oorlog.Met zo'n alliantie voelde Japan zich vrij om indien nodig vijandelijkheden te beginnen.Ondanks eerdere verzekeringen dat Rusland de troepen die het had gestuurd om deBoxer-opstand tegen 8 april 1903 neer te slaan volledig uit Mantsjoerije zou terugtrekken, ging die dag voorbij zonder dat de Russische troepen in die regio afnamen.Op 28 juli 1903 kreeg Kurino Shin'ichirō, de Japanse minister in Sint-Petersburg, de opdracht om de mening van zijn land te presenteren tegen de consolidatieplannen van Rusland in Mantsjoerije.Op 3 augustus 1903 overhandigde de Japanse minister hun voorstel om als basis te dienen voor verdere onderhandelingen.Op 3 oktober 1903 presenteerde de Russische minister van Japan, Roman Rosen, het Russische tegenvoorstel aan de Japanse regering.Tijdens de Russisch-Japanse besprekingen, merkte de Japanse historicus Hirono Yoshihiko op, "toen de onderhandelingen tussen Japan en Rusland eenmaal waren begonnen, heeft Rusland zijn eisen en beweringen met betrekking tot Korea beetje bij beetje teruggeschroefd en een reeks concessies gedaan die Japan beschouwde als serieuze compromissen van de kant van Rusland. ".De oorlog was misschien niet uitgebroken als de problemen van Korea en Mantsjoerije niet met elkaar waren verbonden.De Koreaanse en Mantsjoerijse kwesties waren met elkaar verbonden geraakt toen de premier van Japan, Katsura Tarō, besloot dat als er oorlog zou komen, Japan waarschijnlijker de steun van de Verenigde Staten en Groot-Brittannië zou krijgen als de oorlog kon worden gepresenteerd als een strijd om vrije handel tegen het zeer protectionistische Russische rijk, in welk geval Mantsjoerije, dat de grotere markt was dan Korea, waarschijnlijker Anglo-Amerikaanse sympathieën zou krijgen.Gedurende de hele oorlog presenteerde Japanse propaganda het terugkerende thema van Japan als een "beschaafde" macht (die de vrije handel ondersteunde en impliciet buitenlandse bedrijven in de grondstofrijke regio Mantsjoerije zou toelaten) vs. Rusland de "onbeschaafde" macht (die protectionistisch was). en wilde de rijkdommen van Mantsjoerije helemaal voor zichzelf houden).De jaren 1890 en 1900 markeerden het hoogtepunt van de "Yellow Peril" -propaganda door de Duitse regering, en de Duitse keizer Wilhelm II schreef vaak brieven aan zijn neef, keizer Nicolaas II van Rusland, waarin hij hem prees als de "redder van het blanke ras" en aandrong Rusland vooruit in Azië.Een terugkerend thema in Wilhelms brieven aan Nicolaas was dat "Heilig Rusland" door God was "gekozen" om het "hele blanke ras" te redden van het "Gele Gevaar", en dat Rusland "het recht" had om heel Korea, Mantsjoerije en Mantsjoerije te annexeren. , en Noord-China tot aan Beijing.Nicholas was bereid geweest een compromis te sluiten met Japan, maar nadat hij een brief van Wilhelm had ontvangen waarin hij hem aanviel als een lafaard vanwege zijn bereidheid om een ​​compromis te sluiten met de Japanners (die, zoals Wilhelm Nicolaas nooit ophield, het "gele gevaar" vertegenwoordigden) ter wille van de vrede , koppiger geworden.Toen Nicolaas antwoordde dat hij nog steeds vrede wilde.Desalniettemin was Tokio van mening dat Rusland het niet serieus nam om een ​​vreedzame oplossing voor het geschil te zoeken.Op 21 december 1903 stemde het Tarō-kabinet voor een oorlog tegen Rusland.Op 4 februari 1904 was er geen formeel antwoord ontvangen uit Sint-Petersburg.Op 6 februari werd de Japanse minister van Rusland, Kurino Shin'ichirō, teruggeroepen en verbrak Japan de diplomatieke betrekkingen met Rusland.